Boreasz
Βορέας
bóg wiatru północnego
Ilustracja
Boreasz (Akwilon), jedna z rzeźb ogrodzenia pałacu Pod Czterema Wiatrami w Warszawie
Inne imiona

Boreas

Występowanie

mitologia grecka

Teren kultu

starożytna Grecja

Odpowiednik

Akwilon (rzymski)

Rodzina
Ojciec

Astrajos

Matka

Eos

Żona

Orejtyja

Rodzeństwo

Apeliotes,
Euros,
Notos,
Zefir,
Kajkias,
Lips,
Skiron,
Fosforos (Hesperosa)

Dzieci

Kalais, Zetes, Chione, Kleopatra

Boreasz (także Boreas; gr. Βορέας Boréas, Βοριάς Boriás „wiatr północny”, „północ”; łac. Boréas „wiatr północny”, Boreus „północny”, Aquilo „wiatr północny”, „północ”) – w mitologii greckiej bóg i uosobienie wiatru północnego; utożsamiany z rzymskim Akwilonem[uwaga 1][1][2].

Uosabiał zimny, gwałtowny wiatr, wiejący z północy, zdolny wyrządzać wielkie szkody (bora). W starożytnej Grecji jego imieniem oznaczano jedną ze stron świata – północ.

Uchodził za syna tytana Astrajosa i tytanidy Eos oraz za brata Fosforosa (Hesperosa; personifikacji planety Wenus)[uwaga 2], niektórych gwiazd (personifikacji gwiazd)[uwaga 3], Eurosa, Notosa, Zefira, przypuszczalnie także Apeliotesa, Kajkiasa, Lipsa, Skirona (personifikacji wiatrów). Porwał Orejtyję, z którą miał dwóch synów, Kalaisa i Zetesa.

Kult jego był rozpowszechniony wśród żeglarzy i rolników[3]. Składano mu w ofierze czarnego barana i koguta[3].

Boreasz przedstawiany był jako brodaty stary mężczyzna czasami o dwóch twarzach. Czczony był w Attyce jako „szwagier” Ateńczyków. Wierzono, że to on spowodował szkody wyrządzone flocie najeźdźców perskich w latach 492 i 480 p.n.e. i to był główny powód jego szerokiego kultu. Był ojcem nieśmiertelnych koni bojowych Achillesa, Ksantosa i Baliosa, które galopowały z prędkością wiatru. Za ojczyznę Boreasza uważano Trację na północ od Morza Egejskiego. W przeciwieństwie do Zefira, Boreasz był z natury gwałtowny i nieokiełznany, zdolny wyrządzać wielkie szkody. Kiedyś Boreasz porwał Orejtyję, księżniczkę ateńską, córkę króla Erechteusa. Napotkawszy ją, gdy tańczyła nad strumieniem Boreasz spowił ją w chmurę i uprowadził do swojej siedziby. Urodziła mu dwóch bliźniaczych synów – Kalaisa i Zetesa. W momencie narodzin chłopcy mieli całkowicie ludzki wygląd, później jednak wyrosły im z ramion złote skrzydła. Obaj zginęli z ręki Heraklesa. Córkami Boreasza były: Chione, kochanka Posejdona, która urodziła mu syna i Kleopatra.

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Według Wieży Wiatrów w Atenach, która w starożytności służyła jako wiatrowskaz i zegar miejski. Na każdym boku budowli znajduje się relief z wyobrażeniem jednej z ośmiu greckich personifikacji wiatrów.
  2. ↑ Autorzy hellenistyczni identyfikowali Hesperosa z gwiazdą Fosforos.
  3. ↑ Z pominięciem gwiazd, w które zostali przemienieni niektórzy bohaterowie, stworzenia, istoty, artefakty np. Kastor i Polideukes (Polluks), Plejady, Hiady

Przypisy

  1. ↑ Arystoteles: Meteorologika. O świecie, Księga druga, Rozdział VI, ss. 70–74: Róża wiatrów. pbi.edu.pl. [dostęp 2014-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-08)]. (pol.).
  2. ↑ Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1990, s. 121. ISBN 83-01-03529-3.
  3. 1 2 Wiatry. W: Jan Parandowski: Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1989, s. 79. ISBN 83-210-0677-9.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.