Eszarra-hamat (akad. Ešarra-hamat, tłum. „Świątynia E-szara jest ratunkiem/pomocą”[1]) – asyryjska królowa, główna żona Asarhaddona (681-669 p.n.e.)[2], matka Aszurbanipala i Szamasz-szuma-ukina[3].
Wszystkie znane nam teksty w których jest ona wzmiankowana pochodzą już z okresu po jej śmierci[3]. Wynika z nich, iż Asarhaddon mocno przeżył jej śmierć i że wspominano ją z wielką czcią i szcunkiem[3]. Z jednej z babilońskich kronik wiemy nawet dokładnie kiedy zmarła: 6 dnia miesiąca addaru (luty-marzec) 672 r. p.n.e.[3][4]. Asarhaddon kazał ją pochować w specjalnie dla niej zbudowanym mauzoleum, najprawdopodobniej w Aszur, gdyż jest ono wspomniane w dwóch tekstach z tego miasta[3]. Do Aszurbanipala jako następcy tronu należała opieka nad tym mauzoleum[3].
Przypisy
Bibliografia
- hasło Esharra-hamat, w: Leick G., Who's Who in the Ancient Near East, Routledge, London and New York 2002, s. 58.
- Glassner J.-J., Mesopotamian Chronicles, Society of Biblical Literature, Atlanta 2004.
- Teppo S., Women and their Agency in the Neo-Assyrian Empire, University of Helsinki, Helsinki 2005. ethesis.helsinki.fi. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-09)].
- Tetlow E.M., Women, Crime and Punishment in Ancient Law and Society, tom 1 (The Ancient Near East), Continuum 2004.