Emmanujił Myśko

Еммануїл Петрович Мисько

Data i miejsce urodzenia	21 maja 1929 Ustrzyki Dolne
Data i miejsce śmierci	12 września 2000 Lwów
Zawód, zajęcie	rzeźbiarz
Odznaczenia

Emmanujił Petrowycz Myśko (ukr. Еммануїл Петрович Мисько, ur. 21 maja 1929 w Ustrzykach Dolnych, zm. 12 września 2000 we Lwowie) – ukraiński rzeźbiarz, Ludowy Artysta Ukraińskiej SRR (1978), laureat Narodowej Nagrody im. Tarasa Szewczenki (1972).

Życiorys

W 1956 ukończył Lwowski Państwowy Instytut Sztuki Dekoracyjnej i Stosowanej im. Iwana Trusza, którego od 1962 był wykładowcą. W 1988 został jego rektorem, którym był także po przekształceniu uczelni w 1994 w Lwowską Akademię Sztuki. Od 1966 do 1982 kierował zarządem lwowskiej organizacji Związku Artystów Ukraińskiej SRR^[1]. Pod koniec lat 80. kierował Funduszem Kultury. W 1996 był wśród członków założycieli Ukraińskiej Akademii Sztuki. Jest pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie^[2].

Grób Emmanujiła Myśki na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie

Był autorem lub współautorem m.in. pomników Iwana Franki we Lwowie (1964) i Drohobyczu (1966), Tarasa Szewczenki we Lwowie przy Łyczakowskiej i Łozówce, Ołeksandra Hawryluka we Lwowie, bojowej sławy Armii Radzieckiej we Lwowie przy Stryjskiej, księcia Daniela na lotnisku we Lwowie, kardynała Josipa Slipyja w Zazdrości^[3], poległym żołnierzom we wsiach Wołoszcza, Jasienica Solna i Chlewczany, Władimira Lenina we wsi Opory oraz rzeźby Ogród światowej kultury w Iwano-Frankiwsku i rzeźb we wnętrzu budynku poczty głównej we Lwowie. Wykonywał również nagrobki na Cmentarzu Łyczakowskim, rzeźby portretowe, np. Ołeny Kulczyćkiej, Ołeksy Nowakiwskiego, Iwana Franki i Wasyla Stefanyka^[4]. Zaprojektował tablice pamiątkowe ku czci Łesi Ukrainki, Ołeksy Nowakiwskiego, Leopolda Lewickiego, Sołomii Kruszelnyćkiej, Antona Manastyrskiego, Jarosławy Muzyki, Iłłariona Święcickiego i Rostysława Bratunia oraz upamiętniającą zajęcie Drohobycza przez wojska Bohdana Chmielnickiego.

Przypisy