Dziadoszyce
wieś
Ilustracja
Budynek nieużywanej stacji kolejowej)
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

nowosolski

Gmina

Kożuchów

Liczba ludności (2022)

44[1]

Strefa numeracyjna

68

Kod pocztowy

67-120[2]

Tablice rejestracyjne

FNW

SIMC

0910340

Położenie na mapie gminy Kożuchów
Mapa konturowa gminy Kożuchów, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Dziadoszyce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dziadoszyce”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Dziadoszyce”
Położenie na mapie powiatu nowosolskiego
Mapa konturowa powiatu nowosolskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Dziadoszyce”
Ziemia51°42′44″N 15°40′06″E/51,712222 15,668333[3]

Dziadoszyce (niem. Döringau) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie nowosolskim, w gminie Kożuchów.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Części wsi

Integralne części wsi Dziadoszyce[4][5]
SIMCNazwaRodzaj
0910506 Zawada przysiółek

Historia

Pierwsza wzmianka o miejscowości Durugow pochodzi z 1295 roku, kiedy to biskup wrocławski zatwierdził kolegiacie głogowskiej prawo pobierania czynszu od mieszkańców wsi. Miejscowość należała wówczas do kasztelana kożuchowskiego Dietricha von Pesna. Następnym wymienianym w 1388 r. właścicielem był Petrus de Lessnaw, a po 1500 roku Bernard Beroldt będący też właścicielem pobliskiej Niecieczy. W połowie XVI w. majątek znalazł się w posiadaniu rodziny von Braun z Solnik. W 1585 roku Dziadoszyce i Nieciecz przechodzą w ręce młodszego syna Wenzla von Braun - Christopha. Jego syn Hans Fabian powiększył dodatkowo posiadłość w 1705 roku o pobliskie Bielice. Ostatnim z rodu Braunów był Balthazar, który zmarł nie pozostawiwszy potomka w 1714 roku. Rodzinie von Braunów przypisuje się budowę pałacu lub dworu, wzmiankowanego w XIX wieku, który nie dotrwał do naszych czasów. Starzy ludzie z wioski pamiętają jeszcze budynek, który po wojnie został doszczętnie spalony. W niektórych domach zachowały się sprzęty ze zniszczonego obiektu. W roku 1845 jako właściciela wspomina się Friedricha Banisha, miejscowość liczyła wówczas 102 mieszkańców, posiadała folwark, dwa wiatraki, gorzelnie i browar. Następnymi właścicielami od drugiej połowy XIX w. została rodzina von Kalckreuth z Podbrzezia Dolnego. W 1892 r. w pobliżu wsi przeprowadzono linię kolejową z Kożuchowa do Niegosławic. Ostatnim właścicielem majątku był Artur Schack von Wittenau, a wieś specjalizowała się w hodowli ciężkich koni pociągowych.

Nazwa

Według Słownika etymologicznego nazw geograficznych Śląska, niemiecka nazwa wsi jest związana z nazwą osobową Thüring (odnoszącą się do regionu Turyngia). Nadana jej po II wojnie światowej polska nazwa Dziadoszyce (odnosząca się do plemienia o tej nazwie) nie ma historycznego uzasadnienia[6].

Demografia

Liczba mieszkańców miejscowości w poszczególnych latach[7]:

Rok Ilość mieszkańców
1998 58
2002 50
2009 45
2011 62
2021 44

Od 1998 do 2021 roku ilość mieszkańców miejscowości zmniejszyła się o 24,1%.

Przypisy

  1. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 239 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 27990
  4. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. ↑ GUS. Rejestr TERYT
  6. ↑ Stanisław Rospond, Henryk Borek (red.), Słownik etymologiczny nazw geograficznych Śląska, t. 2, Warszawa 1970–2016, s. 154, ISBN 978-83-01-05425-0, OCLC 830193320 [dostęp 2021-07-28] (pol.).
  7. ↑ Wieś Dziadoszyce (lubuskie) » mapy, GUS, regon, kod pocztowy, atrakcje, edukacja, kierunkowy, demografia, zabytki, tabele, statystyki, linie kolejowe, drogi publiczne, liczba ludności [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-03] (pol.).

Bibliografia

  • Zespół pod redakcją Tomasza Andrzejewskiego, Kożuchów Zarys dziejów, Kożuchów 2003
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.