Dywizje strzelców III Rzeszy (niem. Jäger-Divisionen) – niemieckie dywizje z okresu II wojny światowej. Dywizje strzelców były pierwotnie tworzone jako lekkie dywizje piechoty 12 fali mobilizacyjnej, przeznaczone miały być do walk w trudnym terenie, np. średnich pasm górskich. Otrzymały skład i uzbrojenie dywizji górskich. Znaczącymi różnicami w porównaniu do zwykłych dywizji piechoty:

  • zamiast 3 pułków piechoty - 2 (później były to pułki strzelców), łącznie 6 batalionów. Różnica ta w późniejszym okresie wojny nie istniała, gdyż dywizje piechoty liczyły także 6 batalionów
  • bataliony w pułkach strzelców miały, podobnie jak dywizje górskie, 5 kompanii: 3 strzeleckie, kompanię wsparcia (granatników i lekkich dział piechoty) oraz mieszaną kompanię karabinów maszynowych i pionierów
  • artyleria liczyła tylko 9 (zamiast 12) baterii
  • batalion przeciwpancerny liczył 2 (zamiast 3) kompanie

Ogółem utworzono 14 dywizji strzelców

Do dywizji strzelców zaliczana bywa 1 Dywizja Narciarska (1. Skijäger-Division)[1].

Przypisy

Bibliografia

  • Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.