100 Dywizja Strzelców (niem. 100. Jäger-Division) – jedna z niemieckich dywizji strzelców. Utworzona została 17 kwietnia 1943 r. w zastępstwie zniszczonej pod Stalingradem 100 Lekkiej Dywizji Piechoty (100. Leichte Infanterie-Division).

Dowódcy

• Generalleutnant Willibald Utz, od 25 kwietnia 1943,
• Oberst Hans Kreppel, od 1 stycznia 1944,
• Generalmajor Otto Schury, od 9 lutego 1945^[1].

Skład

• 54. pułk strzelców
• 227. pułk strzelców
• 83. pułk artylerii
• 100. batalion inżynieryjny
• 100. batalion rozpoznawczy
• 100. batalion niszczycieli czołgów
• 100. batalion łączności
• 100. batalion zapasowy
• 100. dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe

Szlak bojowy

Od marca 1944 r. dywizja była aktywna na południowym odcinku frontu wschodniego w ramach 1 Armii Pancernej. Walczyła m.in. o Tarnopol i Brody. Następnie brała udział w odwrocie z Karpat, oraz walkach obronnych na terenie południowej Polski, poddała się w maju 1945 r.

Zobacz też

• 100 Dywizja Piechoty Lekkiej (III Rzesza)

Przypisy

Bibliografia

• Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.

Linki zewnętrzne

• Lexikon-der-wehrmacht.de