Dwór w Wodzieradach
Symbol zabytku nr rej. 72-IV-20 z 20.02.1947; 53 z 24.07.1967
Ilustracja
Dwór w Wodzieradach, elewacja północno-wschodnia
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wodzierady

Typ budynku

dwór

Fundator

Franciszek Bajer

Kondygnacje

2

Powierzchnia użytkowa

136 m²

Ukończenie budowy

1825

Pierwszy właściciel

Bajerowie

Kolejni właściciele

Parczewscy, Kulczyccy, Pikard z Rygi, gmina Wodzierady, właściciel prywatny

Położenie na mapie gminy Wodzierady
Mapa konturowa gminy Wodzierady, w centrum znajduje się ikonka pałacu z opisem „Dwór w Wodzieradach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się ikonka pałacu z opisem „Dwór w Wodzieradach”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się ikonka pałacu z opisem „Dwór w Wodzieradach”
Położenie na mapie powiatu łaskiego
Mapa konturowa powiatu łaskiego, u góry nieco na prawo znajduje się ikonka pałacu z opisem „Dwór w Wodzieradach”
Ziemia51°43′07,80″N 19°08′56,67″E/51,718833 19,149075

Dwór w Wodzieradach – modrzewiowy dwór z przełomu XVIII/XIX wieku w centrum wsi Wodzierady.

Opis

Dwór drewniany, o konstrukcji sumikowo-łątkowej, wzniesiony w stylu barokowego klasycyzmu[1]. Łamany polski dach przykryty jest gontem. Północną elewację zdobi murowany portyk wsparty na czterech kolumnach. Wewnątrz dworu pomieszczenia ułożone są dwutraktowo z salonem i sienią na osi. Dwór otoczony jest pozostałościami parku z przełomu XVIII i XIX wieku, przez który do dworu prowadzi aleja dojazdowa.

Historia

Dwór w Wodzieradach – elewacja ogrodowa, południowa

Dwór został wzniesiony w około 1825 roku przez rodzinę Bajerów, na wcześniejszych fundamentach. W 1840 roku stał się własnością Hipolita Parczewskiego herbu Nałęcz, który wsławił się założeniem szkoły elementarnej dla dzieci chłopskich (działającej do 1864 r.) oraz uwłaszczeniem chłopów w 1861 roku. W 1849 roku urodził się we dworze jego syn, znany prawnik, naukowiec i działacz społecznościowy Alfons Parczewski. Podczas powstania styczniowego w dworze udzielano schronienia partyzantom i funkcjonował szpital polowy dla rannych z bitwy pod Dobrą. Za co po powstaniu został aresztowany Hipolit Parczewski i by się uwolnić, zmuszony był sprzedać posiadłość. Ta przeszła w posiadanie Kulczyckich, którzy mieszkali w dworze aż do 1939 roku, kiedy to posiadłość zabrali hitlerowcy, oddając ją w zarząd Pikardowi z Rygi. Po II wojnie światowej dwór stał się własnością Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej, w którym działała przedszkole, szkoła i biblioteka. W 1982 roku stał się własnością prywatną, obecnie jest w generalnym remoncie. Dwór położony w parku, w którym znajduje się kilka drzew pomników przyrody, od frontu znajduje się staw[2].

Dwór w kulturze

Dwór był i jest tematem prac malarskich: pierwszy zachowany rysunek dworu, obecnie znajdujący się zbiorach gabinetu rycin Muzeum Narodowego w Warszawie datowany jest na przełom XIX i XX wieku i wykonany został przez Jana Małachowskiego. Następni artyści inspirowani tym dworem to: Andrzej Novak-Zempliński, Jan Kocik, Józef Wasiołek, Władysław Kościelniak[3][4]. Dwór Wodzierady był także miejscem wielu planów filmowych, takich jak Komediantka, Wilczyca, Noce i dnie czy Między ustami a brzegiem pucharu.

Zobacz też

Przypisy

Literatura

  • Łoziński J., Miłobędzki A., Atlas Zabytków Architektury w Polsce, 1967 r.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.