Zabytkowe wejście do Zoo z 1833 | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
Phoenix Park, Dublin 8 |
Powierzchnia |
28 ha[1] |
Założono |
1 września 1831[1] |
Położenie na mapie Dublina | |
Położenie na mapie Irlandii | |
53°21′14″N 6°18′14″W/53,353889 -6,303889 | |
Strona internetowa |
Dublin Zoo (irl. Zú Bhaile Átha Cliath) – ogród zoologiczny założony w 1831 w Dublinie, na terenie Phoenix Park, najstarsza tego typu placówka w Irlandii oraz jeden z najstarszych ogrodów na świecie po Wiedniu, Paryżu i Londynie[2]. Zajmuje obszar 28 ha[1].
W ogrodzie po raz pierwszy użyto w swej nazwie skrótu „ZOO”, będącego dziś w użytku na całym świecie[3]. Placówka należy do Europejskiego Stowarzyszenia Ogrodów Zoologicznych i Akwariów (EAZA)[4].
Historia
Początki Zoo
Ogród powstał z inicjatywy Towarzystwa Zoologicznego Irlandii w 1831 i zajmował obszar 4 akrów[2]. Prezentowane były tu: lwy, lamparty, niedźwiedzie, małpy oraz papugi[2]. W 1833 wybudowano kryte strzechą wejście, pozostałe budynki na terenie zoo były szczątkowe[2]. W 1836 z Ogrodu Zoologicznego w Londynie, sprowadzono do Dublina słonia[2]. Ogród finansowany był na zasadzie wolontariatu oraz opłat członkowskich Towarzystwa Zoologicznego i mierzył się z wieloma trudnościami[2]. W 1854 udało się pozyskać rządową dotację, co wpłynęło na stabilność finansową zoo[2]. Rok później zakupiono parę lwów, a pozyskane z hodowli lwy, były poszukiwane przez inne ogrody zoologiczne oraz handlarzy zwierząt na całym świecie[2]. W latach 60. XIX wieku po raz pierwszy w Europie przywieziono tu mało znanego dotąd, hipopotama karłowatego z Liberii[3]. Kolekcja prezentowanych zwierząt systematycznie rosła m.in. w 1885 ogród otrzymał orangutana w zamian za cztery lwiątka[2].
XX wiek
Przebywający w brytyjskich koloniach Irlandczycy, wysyłali do Dublina egzotyczne zwierzęta[2]. Zoo pozyskało tym sposobem: żyrafy, pantery śnieżne, pawiany oraz goryle[2]. Ogród stał się niezwykle popularny w czasie i po II wojnie światowej, mimo iż liczba prezentowanych zwierząt zmalała, liczba odwiedzających wzrosła (w 1939 zoo odwiedziło 173 tys. osób)[2]. W latach 1950–1960 dublińskie zoo pozyskało nosorożce i hipopotamy, które z powodzeniem się rozmnażały[2]. Od lat 70. XX wieku ogrody zoologiczne stopniowo zaprzestawały kupowania i sprzedawania zwięrząt, wprowadzono księgi hodowlane gatunków oraz wyznaczono standardy opieki nad zwierzętami[2]. Zoo w Dublinie nie posiadało wystarczających środków finansowych by nadążyć za zmianami wprowadzanymi w ogrodach zoologicznych, malała także liczba odwiedzających, w wyniku czego ogród był bliski zamknięcia w 1991[2]. Dzięki publicznemu wsparciu oraz rządowej pomocy wyremontowano infrastrukturę oraz wybiegi dla zwierząt[2].
Dalsze lata
W 2007 otwarto wybieg dla stada słoni indyjskich, które w ogrodzie z powodzeniem się rozmnażają[2]. Roczna liczba zwiedzających w 2011 wyniosła 1 mln osób[2]. Wśród zwierząt prezentowanych obecnie na terenie ogrodu są m.in.: bongo leśne, lwy azjatyckie, okapi leśne, oryksy, orangutany borneańskie, tygrysy amurskie oraz tapiry amerykańskie[5].
Galeria
- Oryks (Oryx)
- Słoń indyjski (Elephas maximus)
- Nosorożec biały (Ceratotherium simum)
- Struś północnoafrykański (Struthio camelus)
- Pingwin Humboldta (Spheniscus humboldti)
- Dublin Zoo, zabytkowy budynek z 1898
Przypisy
- 1 2 3 About Us [online], Dublin Zoo [dostęp 2022-03-15] (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 Dublin Zoo, a summary history [online], Dublin Zoo [dostęp 2022-03-08] (ang.).
- 1 2 Karol Łukaszewicz, Ogrody zoologiczne. Wczoraj, dziś, jutro., Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1975, s. 154 .
- ↑ EAZA Membership » EAZA [online], www.eaza.net [dostęp 2022-03-15] .
- ↑ Animal Encyclopedia [online], Dublin Zoo [dostęp 2022-03-15] (ang.).