Okładka miesięcznika Droga, nr 7–8, lipiec 1936, rok XV | |
Częstotliwość |
dwutygodnik, miesięcznik |
---|---|
Państwo | |
Adres |
Warszawa[1] |
Wydawca |
Jan Dąbkowicz[1] |
Tematyka |
literatura |
Język |
polski |
Pierwszy numer |
1922 |
Ostatni numer |
1937 |
Redaktor naczelny | |
OCLC |
Droga – polskie czasopismo literacke i kulturalne ukazujące się w Warszawie latach 1922–1937.
Początkowo dwutygodnik, od numeru 7 z 1923 miesięcznik[1] „Droga” był redagowany m.in. przez Adama Skwarczyńskiego, Stanisława Vincenza i Wilama Horzycę. Działem literackim od 1928 kierował Józef Czechowicz. W piśmie publikowali m.in. krytycy i pisarze (Kazimierz Wyka, Ludwik Fryde, Juliusz Kleiner, Stefan Kołaczkowski, Konstanty Ildefons Gałczyński, Jerzy Liebert, Teodor Parnicki, Marian Piechal, Władysław Sebyła, Adam Ważyk, Józef Wittlin) i inni np. Konstanty Symonolewicz. Miesięcznik zawierał też omówienia i przekłady dzieł literatury europejskiej.
Ideowo pismo było bliskie sanacji. Głosiło program państwotwórczy, akcentując wychowawcze funkcje literatury i sztuki. Popierało instytucjonalne organizowanie życia kulturalnego, np. Polską Akademię Literatury.
Przypisy
Bibliografia
- Grzegorz Gazda: Dwudziestolecie międzywojenne. Słownik literatury polskiej. Gdańsk: słowo / obraz terytoria; Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, 2008, s. 52. ISBN 978-83-7420-110-0.
- Jerzy Kwiatkowski: Dwudziestolecie międzywojenne. Wyd. III – 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 500, 504, 517, 525, 527, 530, 536, 538, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13851-6.