Dręcz pszczeli
Varroa destructor
Anderson & Trueman, 2000
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Podgromada

roztocze

Rząd

żukowce

Nadrodzina

Dermanyssoidea

Rodzaj

Varroa

Gatunek

dręcz pszczeli

Varroa destructor na larwie pszczoły miodnej

Dręcz pszczeli[1][2] (Varroa destructor) – gatunek pajęczaka, pasożyt pszczoły miodnej i pszczoły wschodniej, wywołuje warrozę. Jest głównym szkodnikiem rodzin pszczelich przyczyniającym się do znacznych strat w pszczelarstwie. Początkowo został opisany jako Varroa jacobsoni, obecnie uważany za odrębny gatunek[3].

Jest pasożytem zewnętrznym, atakuje zarówno młode, jak i dorosłe pszczoły. W ciągu 2-3 lat potrafi doprowadzić do śmierci całego gniazda, jeżeli nie zastosuje się leczenia. Początkowo występował tylko w Azji, jednak obecnie jest spotykany na całym świecie, z wyłączeniem niektórych wysp Pacyfiku. Poczwarki pajęczaka odżywiają się ciałem tłuszczowym pszczół. Ciało tłuszczowe odpowiada za kluczowe funkcje życiowe pszczoły, przez co pasożytowanie na nim doprowadza do znaczącego osłabienia pszczoły, a następnie zgonu[4]. Jest to jeden z najistotniejszych czynników masowego wymierania pszczół miodnych. Przenosi wiele chorób wirusowych, na które sam nie choruje, a które mogą dotknąć pszczołę[5].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Jakub Jaroński, Rozmowa z profesorem Jerzym Woyke z dręczem pszczelim w tle, „Wolnopszczelarstwo” (1/2018), maj 2018, s. 8, ISSN 2544-9311, Cytat: Dowiedziałem się między innymi, że pierwotnie powstała polska nazwa dla roztocza Varroa destructor: Dręcz pszczeli. Profesor jednak uważa, że brzmi ona dobrze i trochę żałuje, że się nie przyjęła..
  2. ↑ Gatunki obce w Polsce [online], www.iop.krakow.pl [dostęp 2019-09-30].
  3. ↑ Anderson, D & Trueman, J. W. H. (2000). "Varroa jacobsoni (Acari: Varroidae) is more than one species." Experimental & Applied Acarology, 24, 165-189.
  4. ↑ Samuel D. Ramsey i inni, Varroa destructor feeds primarily on honey bee fat body tissue and not hemolymph, „Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America”, 116 (5), 2019, s. 1792–1801, DOI: 10.1073/pnas.1818371116, ISSN 0027-8424, PMID: 30647116 [dostęp 2021-10-21] (ang.).
  5. ↑ Christoph Kurze, Jarkko Routtu, Robin F.A. Moritz, Parasite resistance and tolerance in honeybees at the individual and social level, „Zoology”, 119 (4), 2016, s. 290–297, DOI: 10.1016/j.zool.2016.03.007.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.