Domicja Longina
Ilustracja
cesarzowa rzymska
Okres

od 81 n.e.
do 96 n.e.

Jako żona

Domicjana

Poprzedniczka

Galeria Fundana

Następczyni

Plotyna

Dane biograficzne
Data urodzenia

ok. 53

Data śmierci

po 126

Ojciec

Gnejusz Domicjusz Korbulon

Matka

Cassia Longina

Mąż

Lucjusz Eliusz Lamia

Mąż

Domicjan

Domicja Longina, Domitia Longina (ur. ok. 53, zm. po 126) – żona cesarza rzymskiego Domicjana. Jej ojcem był senator Gnejusz Domicjusz Korbulon, a matką prawdopodobnie Kasja Longina, pochodząca ze starej rzymskiej nobilitas.

Wydana w bardzo młodym wieku za senatora Lucjusza Eliusza Lamię (przyszłego konsula), w roku 70 nawiązała romans z 19-letnim Domicjanem, młodszym synem cesarza Wespazjana, który poślubił ją w tym samym roku. W 73 roku urodził się ich syn, zmarły w dzieciństwie.

Gdy w 81 roku Domicjan został cesarzem, Domicja otrzymała tytuł augusty. W roku 83 wdała się w burzliwy romans z aktorem Parysem, wskutek czego cesarz wygnał ją ze stolicy. Wydaje się jednak, że wobec silnego uczucia nie zniósł długiej rozłąki i wkrótce sprowadził ją z powrotem do Rzymu, przywracając wszystkie przywileje należne jej godności.

W 96 roku prawdopodobnie uczestniczyła (lub była go świadoma) w spisku przeciwko małżonkowi, którego przeżyła o 30 lat, tytułowana jednak do końca Domitia Domitiani – „Domicją, żoną Domicjana”.

W zbiorach warszawskiego Muzeum Narodowego znajduje się wykonana w latach 82-92 n.e. wyrazista rzeźba portretowa cesarzowej (nr inw. 142717MNW), pochodząca z gołuchowskiej kolekcji Działyńskich i uważana za najlepszy portret rzymski w zbiorach polskich[1].

Przypisy

  1. ↑ Witold Dobrowolski: Zbiory Sztuki Starożytnej. Cz.I: Sztuka antyczna. Warszawa: Muzeum Narodowe w Warszawie, 2004, s. 39-40.

Bibliografia

Literatura

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.