Łzawnik złotawy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

łzawniaki

Rząd

łzawnikowce

Rodzina

łzawnikowate

Rodzaj

łzawnik

Gatunek

łzawnik złotawy

Nazwa systematyczna
Dacrymyces chrysocomus (Bull.) Tul.
Annls Sci. Nat., Bot., sér. 3 19: 211 (1853)

Łzawnik złotawy, kieliszkówka złotawa (Dacrymyces chrysocomus (Bull.) Tul.) – gatunek grzybów z rodziny łzawnikowatych (Dacrymycetaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Dacrymyces, Dacrymycetaceae, Dacrymycetales, Incertae sedis, Dacrymycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy opisał go w 1788 r. Jean Baptiste François Bulliard nadając mu nazwę Peziza chrysocoma. Obecną nazwę nadał mu w 1853 r. Louis René Tulasne[1].

Ma 10 synonimów. Niektóre z nich:

  • Guepiniopsis chrysocoma (Bull.) Brasf. 1938
  • Orbilia chrysocoma var. brassicicola Feltgen1902[2].

W 1996 r. Władysław Wojewoda dla synonimu Guepiniopsis chrysocoma nadał polską nazwę kieliszkówka złotawa, w 1999 r. zmienił ją na kieliszkówka złocista[3]. Obydwie nazwy są niespójne z aktualną nazwą naukową[1]. W internetowym atlasie grzybów podawana jest spójna z nazwą naukową nazwa łzawnik złotawy[4].

Morfologia

Dacrymyces chrysocomus przez swoich odkrywców nie został wystarczająco dokładnie opisany i na podstawie ich opisu nie można go odróżnić od niektórych innych łzawników. Charakteryzuje się małymi, kopułkowatymi, mózgowato pomarszczonymi owocnikami, dużymi zarodnikami o pogrubionych ścianach i przegrodach. Podobne zarodniki ma Dacrymyces dictyosporus, ale odróżnia się dużym owocnikiem, brakiem sprzążek na strzępkach i obfite włoskami na powierzchni[5].

Występowanie

Łzawnik drobnoowocnikowy występuje w Ameryce Północnej i Środkowej, Europie, Azji. Najwięcej stanowisk podano w Europie. Występuje tu od Morza Śródziemnego po północne krańce Półwyspu Skandynawskiego[6]. W Polsce W. Wojewoda w 2003 r. przytoczył liczne stanowiska[3]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status R– gatunek rzadki, który zapewne w najbliższej przyszłości przesunie się do kategorii zagrożonych wymarciem, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[7].

Grzyb nadrzewny, saprotrof. Występuje w lasach iglastych i mieszanych na martwym drewnie drzew iglastych. W Polsce notowany na świerku pospolitym (Picea abies), limbie (Pinus cembra), sośnie zwyczajnej (Pinus sylvestris), kosodrzewinie (Pinus mugo) i niezidentyfikowanych gatunkach. Owocniki pojawiają się od sierpnia do listopada[3].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Index Fungorum [online] [dostęp 2023-01-25].
  2. ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-01-25].
  3. 1 2 3 Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
  4. ↑ Aktualne stanowiska łzawnika złotawego w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2023-01-25].
  5. ↑ R.F.R. McNabb, Taxonomic studies in the dacrymycetaceae VIII. Dacrymyces Nees ex Fries, „New Zealand Journal of Botany”, 11 (3), s. 461–524, DOI: 10.1080/0028825X.1973.10430296 [dostęp 2023-01-25].
  6. ↑ Miejsca występowania Dacrymyces chrysocomus na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-01-25].
  7. ↑ Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, ISBN 83-89648-38-5.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.