Cmentarz prawosławny w Kosmowie
Ilustracja
Widok ogólny. Nagrobki prawosławne z II poł. XIX w. i pocz. XX w.
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Kosmów

Typ cmentarza

wyznaniowy

Wyznanie

prawosławne

Stan cmentarza

nieczynny

Powierzchnia cmentarza

0,24 ha

Liczba grobów

ok. 30

Liczba kwater cmentarnych

podział nieczytelny

Data ostatniego pochówku

ok. 1944

Położenie na mapie gminy wiejskiej Hrubieszów
Mapa konturowa gminy wiejskiej Hrubieszów, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz prawosławny w Kosmowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz prawosławny w Kosmowie”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz prawosławny w Kosmowie”
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego
Mapa konturowa powiatu hrubieszowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz prawosławny w Kosmowie”
Ziemia50°43′41″N 24°01′01″E/50,728056 24,016944

Cmentarz prawosławny w Kosmowie – nekropolia w Kosmowie, nad Bugiem, prawdopodobnie należąca początkowo do parafii unickiej, następnie prawosławnej.

Historia i opis

Czas powstania cmentarza nie jest znany. Prawdopodobnie został on wytyczony w I połowie XIX w. na potrzeby unickiej cerkwi w Kosmowie. Najstarszy zachowany na terenie nekropolii nagrobek również pochodzi z czasów unickich, datowany jest na r. 1868[1]. W 1875, gdy zlikwidowana została unicka diecezja chełmska, cmentarz w Kosmowie stał się nekropolią prawosławną i był w takim charakterze użytkowany do końca II wojny światowej (cerkiew św. Aleksandra Newskiego w Kosmowie została zniszczona jeszcze wcześniej, podczas akcji polonizacyjno-rewindykacyjnej w 1938). W kolejnych latach, po wywiezieniu ludności ukraińskiej wyznania prawosławnego z ziemi hrubieszowskiej, popadł w ruinę[1]. Na początku XXI w. został odnowiony przez wolontariuszy z Towarzystwa dla Natury i Człowieka[2].

Na początku lat 90. XX wieku na cmentarzu istniało około trzydziestu kamiennych i żeliwnych nagrobków sprzed II wojny światowej; każdy był uszkodzony. Większość nagrobków ma formę krzyży prawosławnych lub łacińskich na postumentach z cerkiewnosłowiańskimi inskrypcjami, zdobionych wielostopniowymi gzymsami i tympanonami. Przetrwało również kilka krzyży drewnianych, a także zniszczony grobowiec w formie kopca[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 D. Kawałko, Cmentarze..., ss. 74–75.
  2. ↑ Ratują nagrobki na cmentarzach przy granicy z Ukrainą [online], DziennikWschodni.pl [dostęp 2016-04-10].

Bibliografia

  • D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.