Cmentarz miejski w Buczaczu
Міський цвинтар (Бучач)
Ilustracja
Nowa brama wjazdowa
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Miejscowość

Buczacz

Stan cmentarza

czynny

Położenie na mapie Buczacza
Mapa konturowa Buczacza, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz miejski w Buczaczu”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz miejski w Buczaczu”
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz miejski w Buczaczu”
Ziemia49°03′36,1″N 25°23′51,4″E/49,060028 25,397611

Cmentarz miejski w Buczaczu – zabytkowa nekropolia w Buczaczu, położona w południowo-wschodniej części miasta na malowniczym wzgórzu góry Fedor za klasztorem bazylianów. Nekropolia posiada charakter komunalny.

Historia

Założona pod koniec XVIII w. Jej powstanie należy powiązać z edyktem cesarza Józefa II o przeniesieniu cmentarzy poza osiedla, który ogłosił 9 września 1784. Pierwotnie cmentarz był przeznaczony dla wiernych obrządków rzymsko- i greckokatolickiego. Jest wyraźnie podzielony na 2 części – starszą (większość jej pochówków z XIX w.) i nowszą (pochówki przede wszystkim XX w.).

Kaplica rodowa hrabiów Potockich (zbudowana w latach 1812–1815[1]) jest w znacznym stopniu zdewastowana za czasów radzieckich.

W roku 2003 d-r Władysław Szklarz, burmistrz Wiązowa[2], ówczesny prezes Oddziału Buczacz we Wrocławiu Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich spisał z większości nagrobków nazwiska i daty życia pochowanych osób.

Pochowane na cmentarzu osoby

Polacy

Ukraińcy

  • Olha Dubiwna (wzgl. Olga Dubówna), nauczycielka
  • Kłymentij Rohozyńskyj, posadnik Buczacza
  • Teodor Markiw (wzgl. Teodor Marków), naczelnik sądu powiatowego w Buczaczu w 1911, radca wyższego sądu krajowego Królestwa Galicji i Lodomerii[8], sędzia powiatowy czasów Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej (ZURL)
  • Wołodymyr Woroniuk, malarz

Austriacy

  • Ludwig Keller

Przypisy

  1. ↑ Czyż A. S., Gutowski B. (Warszawa), Cmentarze Podola – źródło do badań nad sztuką i historią. repcyfr.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]., s. 182
  2. ↑ dr inż. Władysław Szklarz. [dostęp 2015-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-29)].
  3. ↑ Sadok Barącz: Pamiątki buczackie. Lwów : Drukarnia «Gazety narodowej», 1882, s. 104—105.
  4. ↑ obok kaplicy Potockich (z lewa od frontu) znajduje się zdewastowana płyta nagrobna bez żadnych napisów
  5. ↑ Zamki kresowe Rzeczypospolitej - Buczacz (ok. 16:20). [dostęp 2017-02-27]
  6. ↑ Czyż, Gutowski, s. 159–160.
  7. ↑ Dziennik Urzędowy Kuratorjum Okręgu Szkolnego Lwowskiego. 1931, s. 416.
  8. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów, 1911, s. 149.

Bibliografia

  • Anna Sylwia Czyż, Bartłomiej Gutowski: Cmentarz miejski w Buczaczu. Seria C, zeszyt 3. Warszawa: drukarnia «Franczak» (Bydgoszcz), 2009, 254 s., 118 il. seria: Zabytki kultury polskiej poza granicami kraju. ISBN 978-83-60976-45-6.
  • Stan badań nad wielokulturowym dziedzitwem... Białystok, 2010.
  • Buczacz. Fotoputiwnyk / autor tekstu Mykoła Kozak, litredaktor Petro Bubnij. Tarnopol: OSA «Збруч», 2010, 64 s. (ukr.)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.