Chromian ołowiu(II)

Chromian ołowiu(II)
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
addyt.	tetraoksydochromian(2−) ołowiu(2+)
	Inne nazwy i oznaczenia
Stocka	chromian(VI) ołowiu(II)
inne	żółcień chromowa, chromian ołowiawy (dawn.)
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	PbCrO4
Masa molowa	323,19 g/mol
Wygląd	żółty lub pomarańczowożółty proszek
Minerały	krokoit
	Identyfikacja
Numer CAS	7758-97-6
PubChem	24460
InChI
	InChI=1S/Cr.4O.Pb/q;;;2*-1;+2
	InChIKey
	MOUPNEIJQCETIW-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	6,3 g/cm³; ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	0,06–0,2 mg/l
	w innych rozpuszczalnikach
	kwasy
Temperatura topnienia	844 °C
Temperatura wrzenia	– °C (rozkład)
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Zwroty H	H350, H360Df, H373, H410
Zwroty P	P201, P273, P308+P313, P501
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Toksyczny; (T)	Groźny dla; środowiska; (N)
Zwroty R	R45, R61, R33, R62, R50/53
Zwroty S	S53, S45, S60, S61
Temperatura zapłonu	nie dotyczy °C
Numer RTECS	GB2975000
Dawka śmiertelna	LD75 156 mg/kg (świnka morska, dootrzewnowo)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Chromian ołowiu(II), PbCrO₄ − nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu chromowego i ołowiu, wykorzystywany jako żółty pigment o nazwie żółcień chromowa. Występuje naturalnie jako minerał krokoit.

Otrzymywanie

Chromian ołowiu otrzymuje się przez strącanie z roztworów chromianów za pomocą roztworów soli ołowiu, np. w reakcji chromianu potasu z azotanem ołowiu(II):

K₂CrO₄ + Pb(NO₃)₂ → PbCrO₄↓ + 2KNO₃

Do ww. reakcji można też użyć zalkalizowanego roztworu dichromianu potasu.

Właściwości

Chromian ołowiu jest praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, nie rozpuszcza się też w rozcieńczonych kwasach. Rozpuszczalny w stężonych kwasach mineralnych. Reaguje z rozcieńczonymi roztworami zasad z wytworzeniem soli zasadowych (np. 2PbO•PbCrO₄) o barwie czerwonej, wykorzystywanych jako barwniki. Rozpuszcza się w stężonych alkaliach dając ołowiny:

PbCrO₄ + 4NaOH ⇌ Na₂PbO₂ + Na₂CrO₄ + 2H₂O

Chromian ołowiu(II) jest substancją silnie trującą i rakotwórczą.

Przypisy

1 2 3 4 Lead chromate, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 24460 [dostęp 2023-09-03] (ang.).
1 2 Chromian ołowiu(II) (nr 15327) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
1 2 Chromian ołowiu(II), [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-03-28] (ang.).

Bibliografia

Chromian ołowiu(II) w zbiorze historycznych barwników na Uniwersytecie Technicznym w Dreźnie

Encyklopedia Techniki – Chemia. Warszawa: WNT, 1965.
Philip John Durrant, Bryl Durrant: Zarys współczesnej chemii nieorganicznej. Wyd. I. Warszawa: PWN, 1965, s. 724.
Włodzimierz Trzebiatowski: Chemia nieorganiczna. Wyd. VIII. Warszawa: PWN, 1978, s. 441.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[PubChem-1] 1 2 3 4 Lead chromate, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 24460 [dostęp 2023-09-03] (ang.).

[SA-2] 1 2 Chromian ołowiu(II) (nr 15327) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.

[CLI-3] 1 2 Chromian ołowiu(II), [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-03-28] (ang.).

[1]

[2]

[3]