Chris Arreola
Cristobal Arreola
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Cristobal Arreola

Pseudonim

Nightmare

Data i miejsce urodzenia

5 marca 1981
Los Angeles, Kalifornia

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

193 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych[infobox 1]
Liczba walk

48

Zwycięstwa

38

Przez nokauty

33

Porażki

7

Remisy

1

Nieodbyte

2

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 1 maja 2021.

Chris Arreola, właśc. Cristobal Arreola (ur. 5 marca 1981 w Los Angeles) – amerykański bokser wagi ciężkiej, pochodzenia meksykańskiego.

Kariera amatorska

Syn boksera Augustine'a Arreoli. Zaczął trenować boks w wieku ośmiu lat. Pierwsze sukcesy na ringu amerykańskim osiągnął w 2001, zwyciężając w National Golden Gloves – prestiżowych zawodach bokserskich dla amatorów. Występował wtedy w wadze półciężkiej. W sumie stoczył 130 walk amatorskich[1].

Kariera zawodowa

W 2003 przeszedł na zawodowstwo. Na ringu zawodowym zadebiutował 5 września 2003, pokonując przez nokaut w drugiej rundzie Roosevelta Parkera[2]. Jako zawodnik znany z ofensywnego stylu walki był wtedy sparring partnerem tak znanych pięściarzy, jak Władimir Kliczko i Hasim Rahman. Sławę w USA przyniosły mu dwie zwycięskie walki, stoczone w 2008 – z Chazzem Witherspoonem (zwycięstwo przez dyskwalifikację przeciwnika)[3] i z Travisem Walkerem. Walkę z Walkerem, którą Arreola wyraźnie przegrywał zakończył nokautującym ciosem w trzeciej rundzie[4].

Po znokautowaniu Jameela McCline'a (11 kwietnia 2009)[5] Arreola stanął 26 września 2009 do walki o mistrzostwo świata federacji WBC z obrońcą tytułu Witalijem Kliczką. Walka zakończyła się w dziesiątej rundzie, zwycięstwem Kliczki przez techniczny nokaut[6].

24 kwietnia 2010 w hali Citizens Business Bank Arena w Ontario przegrał w walce z Tomaszem Adamkiem przez decyzję większości po dwunastu rundach. Walka odbyła się przy obecności 11 tysięcy widzów[7].

13 sierpnia 2010 stoczył walkę z Manuelem Quezadą. Po dwunastu rundach wygrał jednogłośnie na punkty, posyłając rywala na deski dwukrotnie w dziewiątej i raz w dwunastej rundzie[8][9][10]. 28 stycznia 2011 już w pierwszej rundzie znokautował Joeya Abella. 14 maja 2011 na gali w Carson zmierzył się z Nagy Aguilera, którego pokonał przez TKO w trzeciej rundzie[11]. Dwa tygodnie później 28 maja 2011 stoczył kolejny pojedynek pokonując Kendricka Releforda przez TKO w siódmej rundzie[12].

27 kwietnia 2013 w Ontario w Kalifornii, Arreola przegrał jednogłośnie na punkty z Kanadyjczykiem Bermanem Stivernem.

10 maja 2014 roku w Los Angeles w Kalifornii, w walce o wakujący pas mistrza świata wagi ciężkiej federacji WBC, Arreola przegrał przez nokaut w szóstej rundzie z Bermanem Stivernem[13].

13 marca 2015 w Ontario wygrał jednogłośnie na punkty 77:74, 78:73 i 76:75 z rodakiem Curtisem Harperem (12-4, 8 KO) na dystansie ośmiu rund[14].

18 lipca 2015 w El Paso w Teksasie zremisował 96:94, 95:95 i 95:95 z Kameruńczykiem Fredem Kassim (18-3-1, 10 KO).

16 lipca 2016 roku w Birmingham w Alabamie przegrał przez poddanie przez trenera w ósmej rundzie z Deontayem Wilderem w walce o pas mistrza świata wagi ciężkiej federacji WBC. Mieszka w Escondido (Kalifornia)[15].

3 sierpnia 2019 w Barclays Center na Brooklynie przegrał jednogłośnie na punkty (110:118 i 111:117, 111:117) z Adamem Kownackim (20-0, 15 KO) w walce o wakujący, interkontynentalny pas IBF wagi ciężkiej[16].

1 maja 2021 w Carson przegrał na punkty 117:110 i dwukrotnie 118:109 z Andym Ruizem Jr (34-2, 22 KO)[17].

Przypisy

  1. ↑ boxrec.com: Chris Arreola. [dostęp 2010-08-14]. (ang.).
  2. ↑ boxrec.com: Arreola vs. Parker. [dostęp 2010-08-14]. (ang.).
  3. ↑ boxrec.com: Arreola vs. Ch.Witherspoon. [dostęp 2010-08-14]. (ang.).
  4. ↑ boxrec.com: Arreola vs. Walker. [dostęp 2010-08-14]. (ang.).
  5. ↑ Arreola vs. McCline. boxrec.com, 11.04.2009. [dostęp 2010-08-14]. (ang.).
  6. ↑ Klitschko vs. Arreola. boxrec.com, 26.09.2009. [dostęp 2010-08-14]. (ang.).
  7. ↑ Arreola vs. Adamek. boxrec.com, 24.04.2010. [dostęp 2010-08-14]. (ang.).
  8. ↑ Arreola defeats Quezada. fightnews.com, 13.08.2010. [dostęp 2010-08-14]. (ang.).
  9. ↑ Arreoloa wygrywa na punkty. boxrec.com, 14.08.2010. [dostęp 2010-08-14]. (pol.).
  10. ↑ Arreola: <<To był występ na trzy minus>>. ringpolska.pl, 14.08.2010. [dostęp 2010-08-14]. (pol.).
  11. ↑ Arreola znokautował Aguilerę. ringpolska.pl, 14.05.2011. [dostęp 2011-05-15]. (pol.).
  12. ↑ Arreola wygrywa z Relefordem. ringpolska.pl, 28.05.2011. (pol.).
  13. ↑ Stiverne będzie bronił pasa WBC w walce z Wilderem. interia.pl, 29 maja 2014. [dostęp 2014-06-01]. (pol.).
  14. ↑ Arreola: Daję sobie trójkę. Bokser.org, 14 marca 2015. [dostęp 2015-03-14]. (pol.).
  15. ↑ Wypalony Arreola remisuje z Kassim. bokser.org, 18 lipca 2015. [dostęp 2015-07-18]. (pol.).
  16. ↑ Kownacki wypunktował Arreolę!. Bokser.org, 4 sierpnia 2019. [dostęp 2019-08-04]. (pol.).
  17. ↑ Rujiz Je vs Arreolla: Liczby walki (zarobki + Statystyki ciosów) [online], www.bokser.org [dostęp 2019-05-02].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.