Chlorek kobaltu(II)
bezwodny chlorek kobaltu(II) sześciowodny chlorek kobaltu(II)
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

CoCl
2

Masa molowa

129,84 g/mol

Wygląd

bezwodny: niebieskie, higroskopijne płatki; dwuwodny: fioletowoniebieskie kryształy; sześciowodny: różowoczerwone kryształy[1]

Identyfikacja
Numer CAS

7646-79-9 (bezwodny)
16544-92-6 (dwuwodny)
7791-13-1 (sześciowodny)

PubChem

24288

DrugBank

DB14206

Podobne związki
Inne aniony

CoF
2, CoBr
2

Inne kationy

FeCl
2, NiCl
2

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Chlorek kobaltu(II), CoCl
2 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy chlorków, sól kwasu solnego i kobaltu na II stopniu utlenienia.

Właściwości

Bezwodny chlorek kobaltu jest higroskopijny. Mechanizm wchłaniania wilgoci przez ten związek polega na tworzeniu przez niego hydratów. W zależności od liczby cząsteczek wody w komórce elementarnej, hydraty chlorku kobaltu mają różną barwę:

  • bezwodny CoCl
    2     – niebieski
  • CoCl
    2    ·2H
    2    O     – różowy
  • CoCl
    2    ·6H
    2    O     – intensywnie czerwony

W roztworze z kwasem chlorowodorowym sześciowodny chlorek kobaltu tworzy niebieski związek kompleksowy:

[Co(H
2O)
6]2+
 + 4Cl−
 ⇌ [CoCl
4]2-
 + 6H
2O

Zastosowanie

Ze względu na przybieranie różnych barw w obecności wody, chlorek kobaltu wykorzystywany jest do badania obecności wody w rozpuszczalnikach organicznych oraz produktach przetwórstwa ropy naftowej najczęściej za pomocą tzw. papierków kobaltawych, czyli bibuły nasączonej niewodnym roztworem CoCl
2 i wysuszonej. Chlorek kobaltu dodaje się do silikażelu stosowanego do pozbywania się wilgoci z aparatury chemicznej (np. eksykatorów). Gdy granulki silikażelu nasączone chlorkiem kobaltu są niebieskie oznacza to, że jest on suchy. Gdy zmieni barwę na różową należy go osuszyć lub wymienić.

Chlorek kobaltu jest też stosowany jako absorbent amoniaku i dodatek do nawozów i pasz.

W chemii analitycznej używany jest do badania obecności jonów potasu[5]:

Co2+
 + 3K+
 + 7NO−
 + 2H+
 → K
3[Co(NO
2)
6]↓ + H
2O + NO

Znajduje również zastosowanie jako atrament sympatyczny oraz pigment przy wyrobie szkła[6].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-58, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang.).
  2. ↑ cobalt dichloride, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2018-07-14] (ang.).
  3. ↑ Cobalt(II) chloride, karta charakterystyki wydana na obszar Polski, Alfa Aesar (Thermo Fisher Scientific), numer katalogowy 13665 [dostęp 2018-07-14].
  4. ↑ Cobalt(II) chloride (nr 409332) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2018-07-14]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  5. ↑ Zofia Bartynowska-Meus, Analiza jakościowa jonów [online], s. 26, Wersja poprawiona: Paweł Miśkowiec, Barbara Krajewska.
  6. ↑ PubChem, Cobalt chloride (CoCl2) [online], pubchem.ncbi.nlm.nih.gov [dostęp 2022-06-27] (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.