Pozawęzłowy chłoniak strefy brzeżnej układu MALT
Ilustracja
Endoskopowy obraz chłoniaka MALT żołądka u pacjenta, u którego wystąpiło krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego. Obraz przypomina wrzód trawienny z przylegającym skrzepem
Klasyfikacje
ICD-10

C88.4
Pozawęzłowy chłoniak strefy brzeżnej z komórek B

Chłoniak MALT (ang. mucosa associated lymphoid tissue lymphoma) – rodzaj chłoniaka B-komórkowego obwodowego. Pod względem częstości występowania stanowi 7,5–8% wszystkich chłoniaków[1].

Epidemiologia

Występuje głównie u starszych osób (mediana – 61 lat). Występowanie chłoniaka MALT jest często (72–98%) związane z przewlekłym zapaleniem żołądka wywołanym przez Helicobacter pylori[2].

Obraz kliniczny i patomorfologiczny

W ponad 50% lokalizuje się w żołądku, rzadsze umiejscowienie to: jelita, płuca, gruczoły łzowe, skóra. Rzadko występują objawy ogólne.

Poprzedzony jest najczęściej długotrwałą chorobą zapalną o podłożu autoimmunologicznym.

Komórki nowotworowe naciekają strefę brzeżną grudek chłonnych. Cechują się one zmienną morfologią od komórek przypominających małe limfocyty, monocyty, immunoblasty aż do centroblastów.

Diagnostyka

Badanie immunofenotypowe

Stwierdza się ekspresję

  • pan-B
  • oraz brak markerów

Badanie cytogenetyczne

Najczęściej stwierdza się translokację t(11;18)(q21;q21).

Leczenie

Leki pierwszego rzutu:

Leczenie składa się z 6-8 cykli podawanych w odstępach co 3-4 tygodnie według schematów:

Rokowanie

Chłoniak MALT należy do chłoniaków o małym stopniu złośliwości. Chory przeżywa kilka- kilkanaście lat bez leczenia. Jednak może on ulec transformacji w chłoniaka o dużym stopniu złośliwości, który wymaga agresywnego leczenia.

Jeśli choroba jest ograniczona do żołądka (co ocenia się w tomografii komputerowej), to 70–80% ma szansę uzyskać całkowitą regresję po eradykacji H. pylori przy pomocy antybiotyków[3].

Obecność translokacji chromosomalnej t(11;18)(q21;q21) związanej z powstaniem fuzyjnego genu AP12-MLT daje słabe rokowanie co do możliwości eradykacji[4].

Przypisy

  1. ↑ Mary Louise Turgeon: Clinical hematology: theory and procedures. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins, 2005. ISBN 0-7817-5007-5.
  2. ↑ Parsonnet J, Hansen S, Rodriguez L, Gelb AB, Warnke RA, Jellum E, Orentreich N, Vogelman JH, Friedman GD. Helicobacter pylori infection and gastric lymphoma. „N Engl J Med”. 330. 18, s. 1267-71, 1994. DOI: 10.1056/NEJM199405053301803. PMID: 8145781.
  3. ↑ Bayerdörffer E, Neubauer A, Rudolph B, Thiede C, Lehn N, Eidt S, Stolte M. Regression of primary gastric lymphoma of mucosa-associated lymphoid tissue type after cure of Helicobacter pylori infection. MALT Lymphoma Study Group. „Lancet”. 345. 8965, s. 1591-4, 1995. DOI: 10.1016/S0140-6736(95)90113-2. PMID: 7783535.
  4. ↑ Liu H, Ruskon-Fourmestraux A, Lavergne-Slove A, Ye H, Molina T, Bouhnik Y, Hamoudi RA, Diss TC, Dogan A., Megraud F, Rambaud JC, Du MQ, Isaacson PG. Resistance of t(11;18) positive gastric mucosa-associated lymphoid tissue lymphoma to Helicobacter pylori eradication therapy. „Lancet”. 6;357. 9249, s. 39-40, 2001. DOI: 10.1016/S0140-6736(00)03571-6. PMID: 11197361.

Bibliografia

  • V. Kumar, R. S. Cotran, S. L. Robbins Patologia Urban & Partner 2005 ISBN 83-89581-92-2
  • Choroby wewnętrzne, Andrzej Szczeklik (red.), Kraków: Medycyna Praktyczna, 2006, ISBN 83-7430-072-8, OCLC 838901310.

Linki zewnętrzne

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.