CD5 (ang. cluster of differentiation 5, synonimy: LEU1, T1) to białko występujące na limfocytach T oraz subpopulacji limfocytów B określanej nazwą limfocytów B1[1]. Gen kodujący CD5 znajduje się na chromosomie 11 w położeniu 11q23[2]. Sugerowanym ligandem dla CD5 jest cząsteczka CD72[3]. CD5 znajduje zastosowanie jako marker limfocytów T w badaniach immunohistochemicznych[4].

Przypisy

  1. ↑ R. Berland, HH. Wortis. Origins and functions of B-1 cells with notes on the role of CD5.. „Annu Rev Immunol”. 20, s. 253-300, 2002. DOI: 10.1146/annurev.immunol.20.100301.064833. PMID: 11861604.
  2. ↑ CD5 CD5 molecule [Homo sapiens (human) - Gene - NCBI]. [dostęp 2013-09-26].
  3. ↑ H. Van de Velde, I. von Hoegen, W. Luo, JR. Parnes i inni. The B-cell surface protein CD72/Lyb-2 is the ligand for CD5.. „Nature”. 351 (6328), s. 662-5, Jun 1991. DOI: 10.1038/351662a0. PMID: 1711157.
  4. ↑ Anthony S-Y. Leong, Kumarasen Cooper: Manual of diagnostic antibodies for immunohistology. London: Greenwich Medical Media, 2003. ISBN 1-84110-100-1.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.