Woszczynka siateczkowata

Woszczyneczka siateczkowata na pniu sosny
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	żagwiowce
Rodzina	Irpicaceae
Rodzaj	woszczynka
Gatunek	woszczynka siateczkowata
Nazwa systematyczna
Ceriporia reticulata (Hoffm.) Domański Acta Soc. Bot. Pol. 32(4): 732 (1963)

Woszczynka siateczkowata (Ceriporia reticulata (Hoffm.) Domański) – gatunek grzybów należący do rodziny Irpicaceae^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ceriporia, Irpicaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1796 r. Georg Franz Hoffmann nadając mu nazwę Mucilago reticulata. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1963 r. Stanisław Domański, przenosząc go do rodzaju Ceriporia^[1].

Niektóre synonimy naukowe:

Nazwę polską nadał Stanisław Domański w 1965 r^[3]. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako żagiew rozpływająca się lub porak siatkowany^[4].

Morfologia

Owocnik

Jednoroczny, cienki, płasko rozpostarty na podłożu, bez określonego kształtu, o barwie brudnobiałej. Od podłoża daje się łatwo oddzielić. Osiąga średnicę do 12 cm. Obrzeże wąskie, pajęczynowate. Hymenofor rurkowaty. Rurki mają długość 0,5–1 mm. Pory okrągławe lub nieregularne, kanciate. Na 1 mm mieszczą się 2-3. Miąższ bardzo cienki, utworzony przez luźne strzępki grzybni^[5].

Cechy mikroskopowe

System strzępkowy monomityczny. Strzępki cienkościenne, często rozgałęziające się pod kątem prostym, luźno splecione, z przegrodami. Mają średnicę 3–7 μm i tworzą siateczkowatą strukturę. W hymenium brak cystyd i innych płonnych struktur. Podstawki zgrubiałe, 4-sterygmowe, z przegrodami u nasady. Mają rozmiar 15–20 × 2–3,5 μm. Zarodniki (bazydiospory) elipsoidalne, bardzo cienkościenne, bezbarwne, gładkie, nieamyloidalne, o rozmiarach 7–9 × 5–7 μm^[5].

Gatunki podobne

Woszczynkę siateczkowatą charakteryzuje cienki, biały i siateczkowaty hymenofor. Wśród podobnych gatunków woszczynek wyróżnia się stosunkowo dużymi zarodnikami^[5].

Występowanie i siedlisko

Notowany w Ameryce Północnej, Środkowej, Europie i na Wyspach Kanaryjskich. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony, sięga na północ po Islandię i północne krańce Półwyspu Skandynawskiego (70.7° szerokości geograficznej)^[6] W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status R – gatunek potencjalnie zagrożony z powodu ograniczonego zasięgu geograficznego i małych obszarów siedliskowych^[7].

Występuje w lasach liściastych i iglastych, na drzewach i krzewach, głównie liściastych (klon, olcha, leszczyna, grab, buk, jesion. topola, śliwa, dąb, bez czarny, wierzba, jarząb, lipa, wiąz), rzadziej iglastych^[5].

Przypisy