Centralny Ośrodek Szkolenia Wojsk Łączności
Ilustracja
Centralny Ośrodek Szkolenia Wojsk Łączności
widok na blok szkolny nr 2
Data założenia

5 września 1966

Data likwidacji

22 września 1997

Typ

wojskowa, zawodowa

Patron

Marceli Nowotko[1]

Państwo

 Polska

Adres

Aleja Rzeczypospolitej
59-220 Legnica

Położenie na mapie Legnicy
Mapa konturowa Legnicy, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Centralny Ośrodek Szkolenia Wojsk Łączności”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Centralny Ośrodek Szkolenia Wojsk Łączności”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Centralny Ośrodek Szkolenia Wojsk Łączności”
Ziemia51°11′36,136″N 16°10′44,544″E/51,193371 16,179040

Centralny Ośrodek Szkolenia Wojsk Łączności im. Marcelego Nowotki – ośrodek szkolenia żołnierzy zawodowych oraz kandydatów na żołnierzy zawodowych Wojsk Łączności z siedzibą w Legnicy. Rozformowana 22 września 1997.

Historia

5 września 1966 roku powołano Podoficerską Szkołę Zawodową Wojsk Łączności. Szkołę skoszarowano w obiektach po Oficerskiej Szkole Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego w Legnicy[2]. 10 lutego 1968 roku nadanie sztandaru ufundowanego przez społeczeństwo Legnicy i przeniesienie Szkoły Chorążych z Zegrza. Szkoła zmieniła nazwę na 14 Ośrodek Szkolenia Wojsk Łączności. 1 października 1976 roku 14 Ośrodek Szkolenia Wojsk Łączności został przeformowany w Centralny Ośrodek Szkolenia Wojsk Łączności. 1 września 1994 roku nazwę szkoły zmieniono na Centrum Szkolenia Łączności[3].

22 września 1997 roku rozkazem szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego powołano w Zegrzu Centrum Szkolenia Łączności i Informatyki na bazie rozformowanych Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Łączności i Centrum Szkolenia Łączności.

Do koszar po COSWŁ w Legnicy przeniesiono 11 Batalion Rozpoznania Radioelektronicznego (JW 3182), który rozformowano w czerwcu 2007 r.[2]

Komendanci Ośrodka

  • płk Edward Kulpiński (1967–1985)
  • płk Józef Sułkowski (1985–1990)
  • płk dypl. Jerzy Ceglarek (1990–1997)

Przypisy

  1. ↑ Leszkowicz 2022 ↓, s. 753.
  2. 1 2 Tomasz Woźniak: Pożegnanie ze sztandarem. [w:] Polska Gazeta Wrocławska [on-line]. 2007-06-14. [dostęp 2018-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  3. ↑ Wojskowe Biuro Historyczne. Informacja o zasobach. Vacat. [online], s. 241-242 [dostęp 2022-08-24].

Bibliografia

  • Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.