C/1983 H1 (IRAS-Araki-Alcock)
Ilustracja
Zdjęcie komety powstałe przez naświetlanie kliszy przez 35 minut
Odkrywca

Satelita IRAS,
Genichi Araki,
G.E.D. Alcock

Data odkrycia

1983

Nazwy alternatywne

1983 VII, 1983 d

Elementy orbity
Półoś wielka

98,0 ± 0,2[1] au

Mimośród

0,98989 ± 0,00002[1]

Peryhelium

0,99134[1] au

Aphelium

195,1 ± 0,4[1] au

Okres orbitalny

971 ± 3[1] lat

Nachylenie orbity względem ekliptyki

73,251[1]°

Długość węzła wstępującego

49,10246[1]°

Argument peryhelium

192,851[1]°

Moment przejścia przez peryhelium

21 maja 1983[1]

Charakterystyka fizyczna jądra
Średnica

9,2 ± 1,0[1] km

Albedo

0,02 ± 0,01[1]

Roje meteorów związane z kometą

eta Lirydy

C/1983 H1 (IRAS-Araki-Alcock) (lub kometa IRAS-Araki-Alcock) – kometa długookresowa, którą można było obserwować w 1983 roku.

Odkrycie komety

Kometa IRAS-Araki-Alcock w podczerwieni

Kometa została odkryta niezależnie przez 29-letniego nauczyciela japońskiego, Genichiego Arakiego, mieszkającego w Niigata, brytyjskiego astronoma amatora George Erica Deacona Alcocka oraz dzięki informacji od sztucznego satelity IRAS, krążącego od stycznia 1983 roku na orbicie okołoziemskiej[2][3].

W maju 1983 roku dwaj uczniowie szkół średnich w Krakowie odkryli kometę w pobliżu asteryzmu Wielkiego Wozu. Odkrycie zgłosili w Krakowskim Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, które potwierdziło odkrycie i przesłało telegram do Międzynarodowego Centrum Rejestracji Odkryć w Kopenhadze. To zgłoszenie było jednak spóźnione[2].

W dniu 11 maja 1983 roku kometa przeleciała w odległości zaledwie 0,03117 au (4,66 mln km) od Ziemi. Bliżej w ciągu ostatnich pięciuset lat przeszła tylko kometa Lexella z roku 1770[4][1]. Miesiąc wcześniej wybuchła, jaśniejąc kilkaset razy i osiągając maksimum blasku 4m[5]. Prędkość lotu w pobliżu Ziemi wynosiła około 150 km/s[2]. Przez kilka dni była widoczna nieuzbrojonym okiem[2].

22 marca 2016 roku bliżej, bo 3,54 mln km od Ziemi przeszła kometa P/2016 BA14 (PanSTARRS)[5][4].

Orbita komety

Kometa IRAS-Araki-Alcock porusza się po orbicie w kształcie bardzo wydłużonej elipsy o mimośrodzie 0,9899. Peryhelium znajduje się w odległości 0,991 au od Słońca, aphelium zaś 195 au od niego. Na jeden obieg wokół Słońca potrzebuje ok. 971 lat, nachylenie jej orbity do ekliptyki wynosi 73,25˚[1].

Kometa ta jest źródłem roju meteorów eta Lirydy[6].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 C/1983 H1 (IRAS-Araki-Alcock) w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.) [data dostępu: 2022-08-15]
  2. 1 2 3 4 „Astronautyka”. 129 (5), s. 16, 1983. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum. ISSN 0004-623X.
  3. ↑ IAUC 3796. IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams, 1983-05-04. [dostęp 2016-07-25]. (ang.).
  4. 1 2 Closest Approaches to the Earth by Comets. [w:] Minor Planet Center [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna. [dostęp 2022-08-15]. (ang.).
  5. 1 2 Marek Muciek. Kronika , maj 2016. „Urania – Postępy Astronomii”. 3 (783), s. 7, lipiec-sierpień 2016. Polskie Towarzystwo Astronomiczne, Polskie Towarzystwo Miłośników Astronomii. ISSN 1689-6009. (pol.).
  6. ↑ Arkadiusz Olech, Nowy rój na liście IMO, „Cyrqlarz” (198), Pracownia Komet i Meteorów, 4 czerwca 2010, s. 4.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.