| wieś | |
 Kaplica pw. MB Szkaplerznej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (31.12.2011) |
309 |
| Strefa numeracyjna |
68 |
| Kod pocztowy |
66-626[1] |
| Tablice rejestracyjne |
FKR |
| SIMC |
0907680 |
Położenie na mapie gminy Bobrowice _location_map.png.webp) | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubuskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego _location_map.png.webp) | |
 51°57′45″N 15°00′08″E/51,962500 15,002222[2] | |
Bronków (dawne niem. nazwy Brancke, Branke, Branck, Brankow, Branckow, Draussen, Wendisch Bramke) – wieś letniskowa w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Bobrowice. W latach 1946–1950 była położona w województwie poznańskim a w latach 1950–1998 w województwie zielonogórskim. Zlokalizowana jest pomiędzy jeziorami Piaszno (Bronków Mały 25,4 ha) i Błeszno (Bronków 51,9 ha). Wraz z przysiółkami Kołatka i Bronkówek tworzy sołectwo Bronków.
Jedyny dojazd drogą powiatową od Dychowa, wsi leżącej przy drodze powiatowej relacji: droga krajowa nr 32 – Bobrowice (powiat krośnieński). Istnieje możliwość dojazdu komunikacją autobusową z Krosna Odrzańskiego.
Historia, położenie i atrakcje turystyczne
Bronków jako Brancke wieś z kościołem (Pagus cum templo) pojawia się już na mapie Willema i Joana Blaeu z 1645 roku.
Na mapie księstwa krośnieńskiego Friedricha Bernharda Wernera z 1746 roku występuje pod nazwą Branke[3].
Kolejna mapa wchodzi w skład Atlasu Śląska wydanego w 1752 roku przez norymberski zakład kartograficzny Spadkobierców Homanna (z datą 1750). Sporządził go niemiecki matematyk, astronom i kartograf Johann Matthias Hase (1684–1742) na podstawie map porucznika inżynierii Johanna Wolfganga Wielanda (1673–1721) i porucznika Matthäusa von Schubartha[4].
Na mapie Franza Ludwiga Gussefelda z 1773 roku występuje pod nazwą Branck[5].
Z 1809 roku pochodzi wydany przez Verlag des Geographischen nstituts Weimar wojskowy atlas topograficzny „Topographisch –militarischer Atlas von dem souverainen Herzogthume Schlesien”[6]. Atlas składa się z 26 sekcji o wymiarach 40,3 x 30,5 cm w skali 1: 200 000. Sekcja 3 obejmuje obszar okolic Bronkowa (Brankow).
Przy kościele pod lasem zlokalizowany jest cmentarz, w miejscu zlikwidowanego w latach powojennych cmentarza niemieckiego. Przy wejściu stoi obelisk z nazwiskami poległych w I wojnie światowej w latach 1914–1918 mieszkańców Bronkowa.
W latach międzywojennych Bronków stanowił ośrodek eksploatacji torfu. Na wschód od wsi znajdują się wzniesienia morenowe z górą Kępniak (112 m n.p.m.). Około 30 metrów od szczytu można obejrzeć pozostałości - zniszczonej w 2003 roku - drewnianej wieży obserwacyjnej. Okoliczne Bory Zielonogórskie obfitują w zwierzynę łowną, ptactwo, grzyby i jagody. Wycieczki po lasach ułatwiają, zlokalizowane na skrzyżowaniach duktów leśnych kamienne drogowskazy. W pobliżu wsi leżą - przystosowane dla wędkarzy - stawy hodowlane pstrąga i karpia. Obszar w okolicach Bronkowa o powierzchni 3529 ha Rozporządzeniem Nr 3 Wojewody Lubuskiego z 17 lutego 2005 r. zaliczono do obszarów chronionego krajobrazu pod pozycją 26 "Bronków - Janiszowice". 2283,2 ha to lasy, 940,8 ha użytki rolne, a 220,5 ha to wody. 5 km na zachód od Bronkowa znajduje się leśno-faunistyczny Rezerwat przyrody Dębowiec.
Leśnictwo Bronków łącznie z leśnictwami Bobrowice, Brzeźnica, Brzózka, Czarnowo, Gozdno, Kukadło, Lubiatów, Łąkowa, Pław, Strużka, Szczawno, Wełmice i Wężyska tworzą Nadleśnictwo Brzózka.
Istnieje możliwość noclegu w jednym z kilku gospodarstw agroturystycznych, lub w odległym o około 4 km (położonym nad zbiornikiem szczytowo-pompowej elektrowni wodnej Dychów) pensjonacie. Przy gospodarstwie położonym na zachodnim skraju wsi znajduje się stadnina koni z możliwością noclegu i barem. Wieś posiada własne ujęcie wody z wodociągiem oraz sieć kanalizacji sanitarnej z oczyszczalnią ścieków. Działa tu jednostka Ochotniczej Straży Pożarnej. Trzykrotnie Bronków był miejscem Zjazdu Drogowców (5-7 grudnia 2003 r., 27-29 stycznia 2006 r. oraz 25-27 stycznia 2008 r.). Od kwietnia 2011 roku[7] we wsi istnieje grający w piłkarskiej B-klasie Ludowy Klub Sportowy „Piaszno”[8].
Liczba ludności
| Dane historyczne | ||
|---|---|---|
| Rok | Ludność | Zm., % |
| 1910 | 428 | – |
| 1933 | 471 | 10% |
| 1939 | 469 | −0,4% |
| 2007 | 320 | −31,8% |
| 2010 | 318 | −0,6% |
| 2011 | 309 | −2,8% |
| 2018 | 308 | −0,3% |
| 1910[9], 1933[10], 1939[10], 2007[11], 2010[12], 2011[13], 2018[14] | ||
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 91 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 10352
- ↑ Mapa księstwa krośnieńskiego z 1746 roku. bibliotekacyfrowa.pl
- ↑ Bronków w Atlasie Śląska z 1750 roku. zbc.uz.zgora.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-13)].. zbc.uz.zgora.pl
- ↑ Na mapie Franza Ludwiga Gussefelda z 1773 roku. zbc.uz.zgora.pl
- ↑ Bronków w Atlasie Śląska z 1809 roku. bibliotekacyfrowa.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-07)].. bibliotekacyfrowa.pl
- ↑ LUDOWY KLUB SPORTOWY PIASZNO W BRONKOWIE
- ↑ Ludowy Klub Sportowy „Piaszno”
- ↑ Liczba mieszkańców Landkreis Crossen w 1910 roku.
- 1 2 Liczba mieszkańców Landkreis Crossen w 1933 i 1939 roku.. [dostęp 2017-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-23)].
- ↑ Dane ze strony Gminy Bobrowice Liczba mieszkańców w miejscowościach gminy Bobrowice
- ↑ Dane ze strony Gminy Bobrowice Liczba mieszkańców w miejscowościach gminy Bobrowice. [dostęp 2021-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-22)].
- ↑ Dane ze strony Gminy Bobrowice Liczba mieszkańców Bronkowa na koniec 2011 roku. [dostęp 2021-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-22)].
- ↑ Raport o stanie gminy Bobrowice za 2018 rok. Gmina Bobrowice. [dostęp 2019-08-07].
