generał lekarz sztabowy | |
Data i miejsce urodzenia |
31 sierpnia 1852 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
21 października 1914 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1876–1913 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
szef sanitarny korpusu |
Odznaczenia | |
Bronisław Longchamps de Bérier (ur. 31 sierpnia 1852 we Lwowie, zm. 21 października 1914 tamże) – generał lekarz sztabowy cesarskiej i królewskiej Armii.
Życiorys
Był synem Bogusława lekarza medycyny i powstańca z 1831, bratem Franciszka. Studiował medycynę na uniwersytetach w Würzburgu, Pradze i w Wiedniu. Służbę wojskową rozpoczął jak ochotnik jednoroczny 1 października 1876 w stopniu elewa służby lekarskiej w Szpitalu Garnizonowym nr 1 w Wiedniu a następnie w Szpitalu Garnizonowym nr 14 we Lwowie. Jako oficer rezerwy służył w latach 1878–1882 w 3 pułku taborów. 1 marca 1884 uzyskał status lekarza służby czynnej i rozpoczął 2 letnią pracę w Szpitalu Garnizonowym nr 14 we Lwowie, był tam kierownikiem oddziału chirurgicznego. We wrześniu 1886 został przeniesiony do Szpitala Garnizonowego Nr 25 w Sarajewie. Przez 2 lata był członkiem komisji poborowych na terenie Bośni. W 1888 przeszedł do 95 Pułk Piechoty wracając do Lwowa. W 1889 został mianowany lekarzem pułkowym 1. klasy. W latach 1892–1899 pracował w stacjonującym również we Lwowie 24 Pułku Piechoty. 1 maja 1899 awansował na stanowisko lekarza sztabowego, powrócił do Szpitala Garnizonowego Nr 14 gdzie w 1902 awansował na starszego lekarza sztabowego 2. klasy zostając zastępcą komendanta szpitala i kierownikiem administracji. W 1906 został mianowany na stopień starszego lekarza sztabowego 1. klasy i wyznaczony na stanowisko komendanta Szpitala Garnizonowego Nr 14. W 1909 mianowany został szefem sanitarnym 3 Korpusu w Grazu[1]. 18 lipca 1911 powrócił do Lwowa na stanowisko szefa sanitarnego 11 Korpusu. 30 października tego roku został mianowany na stopień generała lekarza sztabowego[2][3]. 1 listopada 1913 został przeniesiony w stan spoczynku. Mieszkał we Lwowie, gdzie zmarł 21 października 1914[4].
Bronisław Longchamps de Bérier był żonaty z Heleną Rieger miał troje dzieci; synów Romana prawnika profesora i rektora Uniwersytetu Lwowskiego, Andrzeja (1889–1963) prawnika, sędziego Naczelnego Trybunału Administracyjnego oraz córkę Jadwigę (1895–1964) malarkę[5].
Awanse
- lekarz pułkowy 2. klasy (niem. Regimentsarzt 2. Klasse[uwaga 1]) – 1 maja 1884[7]
- lekarz pułkowy 1. klasy (niem. Regimentsarzt 1. Klasse[uwaga 2]) – 1889[8]
- lekarz sztabowy (niem. Stabsarzt[uwaga 3]) – 27 maja 1899[9]
- starszy lekarz sztabowy 2. klasy (niem. Oberstabsartzt 2. Klasse[uwaga 4]) – 1 listopada 1902[10]
- starszy lekarz sztabowy 1. klasy (niem. Oberstabsartzt 1. Klasse[uwaga 5]) – 1 listopada 1906[11]
- generał lekarz sztabowy (niem. Generalstabsartzt[uwaga 6]) – 30 października 1911[12]
Ordery i odznaczenia
Uwagi
- ↑ Stopień lekarza pułku 2. klasy był równorzędny stopniowi kapitana i rotmistrza 2. klasy[6].
- ↑ Stopień lekarza pułku 1. klasy był równorzędny stopniowi kapitana (niem. Hauptmann) i rotmistrza 1. klasy (niem. Rittmeister[6].
- ↑ Stopień lekarza sztabowego był równorzędny stopniowi majora[6].
- ↑ Stopień starszego lekarza sztabowego 2. klasy był równorzędny stopniowi podpułkownika[6].
- ↑ Stopień starszego lekarza sztabowego 1. klasy był równorzędny stopniowi pułkownika[6].
- ↑ Stopień generała lekarza sztabowego był równorzędny stopniowi generała majora[6].
Przypisy
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1911 ↓, s. 136, 1244.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1912 ↓, s. 154, 1259.
- 1 2 3 4 5 Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 158, 1327.
- ↑ Rydel 2001 ↓, s. 224.
- ↑ Jarosław Kola, Historia pewnego rodu cz. 1 „Kurier Galicyjski” nr 6 (178) 26 marca – 15 kwietnia 2013
- 1 2 3 4 5 6 Rydel 2001 ↓, s. 89.
- ↑ Rocznik oficerski 1885 ↓, s. 860.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1890 ↓, s. 922.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1900 ↓, s. 1063.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1903 ↓, s. 1093.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1911 ↓, s. 1244.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 1327.
Bibliografia
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1885. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1884.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1890. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1889.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1900. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1899.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1903. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1902.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1911. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1910.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912.
- Jan Rydel: W służbie cesarza i króla. Generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868-1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1. OCLC 830250410.