Branislav Gröhling
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1974
Partizánske

Zawód, zajęcie

polityk, przedsiębiorca

Stanowisko

minister edukacji, nauki, badań naukowych i sportu (2020–2021, 2021–2022)

Branislav Gröhling (ur. 6 kwietnia 1974[1] w m. Partizánske) – słowacki polityk i przedsiębiorca, poseł do Rady Narodowej, w latach 2020–2021 oraz 2021–2022 minister edukacji, nauki, badań naukowych i sportu.

Życiorys

Absolwent technikum obuwniczego w rodzinnej miejscowości z 1992, gdzie specjalizował się w projektowaniu i produkcji obuwia oraz galanterii. W latach 2004–2009 studiował prawo na prywatnej uczelni Bratislavská vysoká škola práva. Wobec jego pracy dyplomowej w 2020 wysunięto w mediach zarzuty o plagiat[2]. Zajął się prowadzeniem działalności gospodarczej w sektorze usług fryzjerskich i kosmetycznych. Został m.in. współwłaścicielem przedsiębiorstwa PDMG, współtworzył sieć salonów fryzjerskich „Pierot”[3]. Był członkiem kierownictwa organizacji społecznej „Podporme remeslá”, działającej na rzecz wspierania rzemiosła[1].

Dołączył do ugrupowania Wolność i Solidarność, został ekspertem partii do spraw edukacji[3]. W wyborach w 2016 uzyskał po raz pierwszy mandat deputowanego do Rady Narodowej[4]. Z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję w wyborach w 2020[5] i 2023[6].

W marcu 2020 został ministrem edukacji, nauki, badań naukowych i sportu w nowo powołanym rządzie Igora Matoviča[7]. Ustąpił z tej funkcji w trakcie kryzysu w koalicji w marcu 2021[8]. Powrócił na ten urząd w kwietniu 2021 w utworzonym wówczas gabinecie Eduarda Hegera[9]. We wrześniu 2022 w związku z wyjściem partii SaS z koalicji rządowej złożył rezygnację ze stanowiska[10], zakończył urzędowanie w tym samym miesiącu.

Przypisy

  1. 1 2 Europass – životopis. sas.sk. [dostęp 2020-03-19]. (słow.).
  2. ↑ Aj Gröhling má pochybný titul. Počas Kollárovej kauzy utajil na webe svoju diplomovku. dennikn.sk, 13 lipca 2020. [dostęp 2022-09-08]. (słow.).
  3. 1 2 Gröhling z SaS: Voliči neveriacky pozerajú, o čom Danko rozpráva. sme.sk, 20 grudnia 2019. [dostęp 2020-03-19]. (słow.).
  4. ↑ Voľby 2016: Pozrite si zoznam zvolených poslancov. sme.sk, 6 marca 2016. [dostęp 2020-03-19]. (słow.).
  5. ↑ Pozrite si, kto vás bude zastupovať v parlamente. pravda.sk, 1 marca 2020. [dostęp 2023-10-15]. (słow.).
  6. ↑ Andrej Kuzmány: Kto sa prekrúžkoval do parlamentu? Pozrite si zoznam 150 poslancov (voľby 2023). sme.sk, 1 października 2023. [dostęp 2023-10-01]. (słow.).
  7. ↑ Prezidentka Čaputová vymenovala novú vládu premiéra Matoviča. webnoviny.sk, 21 marca 2020. [dostęp 2020-03-21]. (słow.).
  8. ↑ Prezidentka prijala demisiu ministrov školstva a zahraničných vecí. teraz.sk, 25 marca 2021. [dostęp 2021-03-26]. (słow.).
  9. ↑ Prezidentka SR Z. Čaputová vymenovala vládu E. Hegera. vlada.gov.sk, 1 kwietnia 2021. [dostęp 2021-04-01]. (słow.).
  10. ↑ 3 ministers resigned in Slovakia: Government lost majority in parliament. owpit.com, 6 września 2022. [dostęp 2022-09-07]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.