Bramus
Pomel, 1892[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – ślepuszonka górska (B. lutescens)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

żuchwowce

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

karczowniki

Plemię

Ellobiusini

Rodzaj

Bramus

Typ nomenklatoryczny

†Bramus barbarus Pomel, 1892

Synonimy
Gatunki

9 gatunków (w tym 7 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Bramus – rodzaj ssaków z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Turcji, Azerbejdżanie, Armenii, Turkmenistanie, Iranie, Afganistanie i Pakistanie[5][6].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 98–145 mm, długość ogona 7–20 mm; masa ciała 34–101 g[6][7].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1892 roku francuski paleontolog, geolog i botanik Auguste Nicolas Pomel na łamach Comptes rendus hebdomadaires de l’Académie des Sciences[1]. Na gatunek typowy Pomel wyznaczył Bramus barbarus.

Etymologia

  • Myospalax: gr. μυς mus, μυος muos „mysz”; σπαλαξ spalax, σπαλακος spalakos „kret”[8]. Gatunek typowy: Georychus fuscocapillus Blyth, 1843.
  • Bramus: etymologia niejasna, Pomel nie wyjaśnił znaczenia nazwy rodzajowej[9].
  • Afganomys (Afghanomys): Afganistan; gr. μυς mus, μυος muos „mysz”[10]. Gatunek typowy: Georychus fuscocapillus Blyth, 1843.

Podział systematyczny

Gatunki z tego rodzaju zaliczane były do rodzaju (w randze podrodzaju Afganomys) Ellobius[5] i w świetle nowszych badań zostały przeniesione do rodzaju Bramus obejmującego kilka wymarłych gatunków[11][12]. Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[11][13]:

Opisano również gatunki wymarłe:

Uwagi

  1. ↑ Młodszy homonim Myospalax Laxmann, 1769 (Spalacidae).
  2. ↑ Wariant pisowni Afganomys Topachevski, 1965.

Przypisy

  1. 1 2 Pomel 1892 ↓, s. 1159.
  2. ↑ E. Blyth. Rough Notes on the Zoology of Candahar and the neighbouring Districts. By Captain Thomas Hutton, of the Invalids, Mussoori. „The journal of the Asiatic Society of Bengal”. 15 (170), s. 141, 1840. (ang.).
  3. ↑ В.A. Тoпaчeвcкий: Насекомоядные и грызуны нрьізуньі пoзднeплиoцeнoвoй фayньi. Киeв: Нayкoвa дyмкa, 1965, s. 98. (ros.).
  4. ↑ Г.Ф. Барышников & Г.И. Баранова. Грызуны верхнего палеолита Большого Кавказа. „Труды Зоологического института РАН”. 116, s. 103, 1983. (ros.).
  5. 1 2 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 352. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. 1 2 U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 314–315. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  7. ↑ Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 226. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  8. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 441.
  9. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 145.
  10. ↑ Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 141, OCLC 637083062 (ang.).
  11. 1 2 N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-04]. (ang.).
  12. ↑ B. Kryštufek & G. Shenbrot: Voles and Lemmings (Arvicolinae) of the Palaearctic Region. Maribor: University of Maribor Press, 2022, s. 1–449. ISBN 978-961-286-613-6. (ang.).
  13. ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 236. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  14. 1 2 3 J.-J. Jaeger. Origine et évolution du genre Ellobius (Mammalia, Rodentia) en Afrique Nord-Occidentale. „Folia Quaternaria”. 57, s. 3–50, 1988. (fr.).
  15. ↑ Pomel 1892 ↓, s. 1163.
  16. ↑ A.S. Tesakov / А.С. Тесаков. Early Middle Pleistocene Ellobius (Rodentia, Cricetidae, Arvicolinae) from Armenia / Раннеплейстоценовая фауна млекопитающих Саркела (нижний Дон, Россия): слепушонки (Ellobiusini, Arvicolinae, Rodentia). „Russian Journal of Theriology”. 15 (2), s. 153, 2016. DOI: 10.15298/rusjtheriol.07.2.04. (ang. • ros.).
  17. ↑ Г.Ф. Лычев & П.Ф. Савинов: Позднеплиоценовые зайцеобразные и грызуны Киикбая. W: Фауна и флора из мезокайно-зоя Южного Казахстана. Алма-Ата: Наука, 1974, s. 39–43. (ros.).
  18. ↑ В.О. Топачевський. Нові види полівок (Rоdепtіа, Місгоtidае) верхньопліоценових і нижньоантропогенових відкладів півдня України Криму. „Доповіді Академії наук Української РСР”. Серія Б, Геологічні, хімічні та біологічні науки. 1, s. 100–104, 1963. (ukr.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.