Boniek, Bonifacy[1] – masyw skalny w Górach Sokolich w obrębie miejscowości Olsztyn w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Olsztyn. Znajduje się na grzbiecie Sokolej Góry[2], na Wyżynie Mirowsko-Olsztyńskiej będącej częścią Jury Krakowsko-Częstochowskiej[3].

Boniek to rozległy masyw skalny znajdujący się w lesie, w obrębie rezerwatu przyrody Sokole Góry[2]. Zbudowany jest z wapieni, ma połogie, pionowe lub przewieszone ściany o wysokości 8-20 m[4].

Wspinaczka skalna

Na masywie dopuszczalna jest wspinaczka skalna, załączniki do Zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Katowicach zawierają szkice skał z przebiegiem dróg wspinaczkowych[1]. W skale występują takie formacje skalne jak: filar, komin, zacięcie, okap, rysa oraz duże schronisko, z którego prowadzi w górę komin zwany Studnią. Drogi wspinaczkowe o wystawie zachodniej, północno-zachodniej, północnej, południowo-wschodniej, południowej, południowo-zachodniej. Na Bońku wspinacze poprowadzili 86 dróg wspinaczkowych o trudności od IV do VI.5 w skali Kurtyki. Dzielą je na grupy:

  • Północna Bońka I: 7 dróg, V – VI.4, większość posiada asekurację w postaci 2-8 ringów i ringi zjazdowe,
  • Północna Bońka II: 10 dróg, V – VI.5, wszystkie z asekuracją (4-5 ringów, ringi zjazdowe, stanowiska zjazdowe),
  • Żółty Okap: 7 dróg, IV-VI.4+, 6 z nich z asekuracją (3-8 ringów, ringi zjazdowe)
  • Boniek : 7 dróg, V – V.4, 6 z asekuracja (1-5 ringów, ringi zjazdowe),
  • Boniek II: 7 dróg, IV – VI.3, wszystkie z asekuracją (2-4 ringi + ringi zjazdowe),
  • Boniek III: 6 dróg, 5 z asekuracją (3-4 ringi, ringi zjazdowe, spit. Jedna droga w kominie bez asekuracji (przez zapieraczkę),
  • Studnia: 3 drogi, IV – VI.1, bez asekuracji (wysokość 13 m),
  • Kaskady I: 5 dróg, V – VI.4, 4 z asekuracją (3-4 ringi + ringi zjazdowe),
  • Kaskady II: 5 dróg, VI+ – VI.3+, wszystkie z asekuracją (4-7 ringów + ringi zjazdowe),
  • Południowa Bońka I: 5 dróg, IV – VI.3+, 4 z asekuracją (3-5 ringów + ringi zjazdowe),
  • Południowa Bońka II: 9 dróg, IV – VI.3, wszystkie z asekuracją (1-4 ringi + ringi zjazdowe, lub przynajmniej stanowisko zjazdowe),
  • Ponton: 2 drogi, VI.1 i VI.1+, z asekuracją (2-3 ringi + 2 ringi zjazdowe)[4].

Galeria

Przypisy

  1. 1 2 Zarządzenie Nr 26/2014 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Katowicach z dnia 25 lipca 2014 r. w sprawie wyznaczenia szlaków ruchu pieszego oraz miejsc wspinaczki w rezerwacie przyrody „Sokole Góry”, [w:] Zarządzenia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Katowicach – archiwum [online], Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Katowicach [dostęp 2018-08-17].
  2. 1 2 Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-07-08].
  3. ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2.
  4. 1 2 Baza topo portalu górskiego [online] [dostęp 2018-08-03].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.