Bitwa pod Reims

VI koalicja antyfrancuska wojny napoleońskie
Francuska kampania z 1814 r. na obrazie Jeana Meissoniera (1815-1891)
Czas	13 marca 1814
Miejsce	Reims, Francja
Wynik	zwycięstwo Francuzów
Strony konfliktu
Cesarstwo Francuskie Imperium Rosyjskie Królestwo Prus
Dowódcy
Napoleon Emmanuel de Saint-Priest † Friedrich von Jagow
Siły
10 000 13 400
Straty
900 Rosjanie: 1400 żołnierzy, 12 dział Prusacy: 1300 żołnierzy, 10 dział
Położenie na mapie Francji miejsce bitwy
49°15′46,0800″N 4°02′04,9920″E/49,262800 4,034720

Bitwa pod Reims – starcie zbrojne, które miało miejsce 13 marca 1814 roku podczas wojen napoleońskich^[1].

Bitwa stoczona została w okolicach miasta Reims między francuskim korpusem (10 000 żołnierzy) dowodzonym przez Napoleona a korpusem prusko-rosyjskim (15 000 żołnierzy), którym dowodził Emmanuel St. Priest^[2][3].

Generał Emmanuel St. Priest 12 marca zajął Reims. Następnego dnia idący z Soissons Napoleon zaatakował go i odebrał miasto. Korpus francuski wkroczył do Reims o godzinie 14:00, a w tym samym czasie resztka prusko-rosyjskiego korpusu, który stracił w bitwie 3000 żołnierzy, uciekała przeciwległą bramą miasta w kierunku Laon^[4]. Dowódca korpusu w czasie walk otrzymał śmiertelną ranę i kilka dni później zmarł. Według relacji Napoleona Francuzi wzięli do niewoli 5000 jeńców, 12 dział i większość ekwipunku nieprzyjaciela^[3][5].

2 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej.

Zobacz też

• Bitwa pod Reims (356)

Przypisy