Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1810 |
Rozformowanie |
1815 |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
Formacja |
2 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej (fr. 2e régiment de chevau-légers lanciers de la Garde impériale), potocznie określani jako Czerwoni lansjerzy (fr. lanciers rouges) – pułk kawalerii Gwardii Cesarskiej I Cesarstwa Francuskiego.
Historia
Został sformowany 13 września 1810 z partii huzarów holenderskiej Gwardii Królewskiej (Régiment de hussards de la Garde royale Hollandaise). W tym właśnie roku marionetkowe Królestwo Holandii (1806–1810) zostało anektowane przez Cesarstwo Francuskie.
Wzorowany na sformowanym wcześniej − bo w roku 1807 – polskim 1 Pułku Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej.
Początkowo składał się z 4 szwadronów i stacjonował w Wersalu. Jego dowódcą od 1811 był Pierre David de Colbert-Chabanais.
Rozformowany w 1814 podczas I Restauracji Francuskiej.
Odtworzony na krótko w roku 1815 podczas „100 dni Napoleona”. Walczył w bitwie pod Waterloo.
Skład osobowy
- 1810 – 939 ludzi
- 1812 – 1406 ludzi
- 1813 – 2500 ludzi
- 1814 – 643 ludzi
Bibliografia
- Ronald Pawly: The Red Lancers: Anatomy of a Napoleonic Regiment. Marlborough, UK: Crowood, 1998. ISBN 1-8612-6188-8.