Bitwa pod Laval
Wojny wandejskie
Ilustracja
Zamek w Laval
Czas

22 października 1793

Miejsce

Laval, Mayenne, Francja

Wynik

zwycięstwo powstańców wandejskich

Strony konfliktu
I Republika Francuska Rojaliści
Dowódcy
François-Joseph Letourneur Henri de la Rochejaquelein
Siły
6000 25 000
brak współrzędnych

Bitwa pod Laval – starcie zbrojne, które miało miejsce 22 października 1793 roku w trakcie powstania w Wandei. Zakończyła się zwycięstwem rojalistów nad wojskami republikańskimi. Była to pierwsza z większych bitew stoczonych podczas epizodu wojny zwanego Virée de Galerne.

Tło historyczne

Po porażce w bitwie pod Cholet i po przekroczeniu Loary, Wandejczycy zatrzymali się w Varages. 19 października dowództwo sił rojalistycznych odbyło tam naradę wojenną. Dotychczasowy głównodowodzący generał Maurice d’Elbée, z powodu odniesionych ran, nie uczestniczył w naradzie. Oficerowie zaproponowali, by stanowisko naczelnego dowódcy powierzyć Louisowi Marie de Lescure. Nie przyjął on propozycji stwierdziwszy, że sam jest zbyt poważnie ranny. W zamian na stanowisko głównodowodzącego zarekomendował kandydaturę Henriego de La Rochejacqueleina. 20 października Rochejacquelein przyjął nominację, stając się tym samym naczelnym dowódcą Wandejczyków w wieku 21 lat.

Celem wyznaczonym w trakcie narady było wzniecenie powstania w Bretanii oraz w Maine. W regionach tych większość ludności popierała rojalistów. W celu utrzymania łączności z Charette'em i jego armią, Lescure zaproponował przemarsz do Nantes, gdzie obronne siły republikańskie były znacznie osłabione. Talmont, będący właścicielem dużych posiadłości ziemskich w Maine zaproponował zajęcie Laval. Uważał bowiem, że jego wpływy w tym regionie są na tyle znaczne, że będzie mógł powołać pod broń kilka tysięcy nowych powstańców.

Przebieg bitwy

W dniu 20 października armia monarchistów przemaszerowała do Laval. Po drodze rozbiła republikańskie garnizony w Ingrandes oraz w Candé, a w dniu 21 października – także w Segré i Château-Gontier. 22 października Wandejczycy dotarli do Laval, bronionego przez 6 tysięcy ludzi. Jednak republikanie nie stawiali twardego oporu. Po pierwszym natarciu Wandejczyków, generał Letourneur zarządził odwrót z miasta. Odwrót odbył się w sposób chaotyczny; oddziały republikańskie rozproszyły się po wioskach. Wszystkie te łatwo osiągnięte zwycięstwa wzmocniły morale w szeregach rojalistów. Mieszkańcy Laval pozytywnie odebrali ich przybycie, dostarczając im zaopatrzenia oraz prowiantu. Wandejscy generałowie postanowili pozostać w Laval przez kilka dni, by poczekać na przybycie posiłków oraz by pozwolić żołnierzom odpocząć.

Tymczasem, 22 października republikańska Armia Zachodnia przeprawiła się na południowy brzeg Loary w Angers oraz w Nantes. Nicolas Haxo pozostał ze swoim oddziałem na północnym brzegu, by walczyć z Charette'em.

Bibliografia

  • Yves Gras, La Guerre de Vendée (Wojna w Wandei), éditions Economica, 1994, p. 96–99.
  • Jean Tabeur, Paris contre la Province, les guerres de l'Ouest (Paryż kontra prowincja, wojny na zachodzie, éditions Economica, 2008, p. 155–157.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.