Biblioterapia – dział arteterapii wykorzystującej użycie wyselekcjonowanych materiałów czytelniczych jako pomocy terapeutycznej w medycynie i psychiatrii, a także poradnictwo w rozwiązywaniu problemów osobistych przez ukierunkowane czytanie[1][2][3].

Biblioterapia zakłada wykorzystanie książek i czasopism dla regulacji systemu nerwowego i psychiki człowieka. Bada również możliwości profilaktycznego traktowania książki i czytelnictwa w szerszych zbiorowościach społecznych.

Termin biblioterapia po raz pierwszy został użyty w 1916 przez Samuela Mc Crothersa w „Atlantic Month”[1][2][3]. W 1920 hasło znalazło się w oksfordzkim słowniku języka angielskiego[1][2][3].

Odmianą biblioterapii dla dzieci jest bajkoterapia, czyli terapia przez opowieści, zwane również bajkami-pomagajkami. Jak wykazały badania psychologów, czytając określone historie można dziecku pomóc w wielu trudnych dla niego sytuacjach emocjonalnych, takich jak np. irracjonalne lęki lub pierwsze dni w przedszkolu.

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 Irena Borecka, Biblioterapia w szkole : poradnik dla bibliotekarzy, Legnica: Wojewódzki Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli, 1998, s. 7, ISBN 83-907996-4-2, OCLC 749511414 [dostęp 2023-02-03].
  2. 1 2 3 Irena Borecka, Biblioterapia formą terapii pedagogicznej : skrypt dla studentów pedagogiki, Wałbrzych: Wydaw. Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej, 2001, s. 13, ISBN 83-88425-35-8, OCLC 749209468 [dostęp 2023-02-03].
  3. 1 2 3 Irena Borecka, Biblioterapia : teoria i praktyka ; poradnik, Wyd. 1, Warszawa: Wydawn. SBP, 2001, s. 10, ISBN 83-87629-61-8, OCLC 249676821 [dostęp 2023-02-03].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.