Baszta Stolarzy
Symbol zabytku nr rej. A-8 z 17.05.1932[1]
Ilustracja
Widok Baszty Stolarzy od strony Plant w zimowej scenerii. Po remoncie - 2017.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Styl architektoniczny

Gotyk

Wysokość do dachu

31 m

Ukończenie budowy

XIV/XV wiek

Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie
Mapa konturowa Starego Miasta w Krakowie, u góry nieco na prawo znajduje się ikonka wieży z opisem „Baszta Stolarzy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się ikonka wieży z opisem „Baszta Stolarzy”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się ikonka wieży z opisem „Baszta Stolarzy”
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się ikonka wieży z opisem „Baszta Stolarzy”
Ziemia50°03′54″N 19°56′26″E/50,065000 19,940556

Baszta Stolarzy (znana także jako Baszta Stolarska, Baszta Stolarzy i Powroźników) – jedna z trzech w pełni zachowanych baszt w obrębie murów miejskich w Krakowie (obok Cieśli oraz Pasamoników).

Opis baszty

Baszta Stolarzy jest wieżą półokrągłą, wykonaną z cegły w stylu gotyckim na kwadratowej, kamiennej podstawie. Posiada ona 3 kondygnacje i jest własnością Muzeum Książąt Czartoryskich, które to w owej baszcie ma swoje magazyny. Póki co nie jest ona udostępniana turystom, z wyjątkiem ganku od strony ulicy Pijarskiej, gdzie znajduje się zejście z Trasy turystycznej Mury Obronne. W górnej części baszty znajduje się ozdobny fryz, nad którym znajduje się dach o nieregularnym kształcie zbliżonym do stożka, złożony z czerwonej dachówki. Baszta jest położona przy ulicy Pijarskiej, między Bramą Floriańską oraz Basztą Cieśli. Pomiędzy Basztą Stolarzy a Cieśli znajduje się dodatkowo dawny Arsenał Miejski.

Historia

Baszta została zbudowana najprawdopodobniej w XIV lub XV wieku. Jej głównym zadaniem była obrona Bramy Floriańskiej, a później także i Barbakanu od strony zachodniej. Za jej obronę odpowiedzialne były cechy Stolarzy oraz Powroźników. Na początku XIX wieku Baszta Stolarzy wraz z całą resztą murów miejskich Krakowa, była przewidziana do rozbiórki. W obronie m.in. owej baszty stanął prof. Feliks Radwański, który o tych murach pisał: „Chronią one przed wiatrami wiejącymi pod Kościół Mariacki od Kleparza. Niedobre to wiatry, bo smrody i śmieci znosić będą, a także bezbożnie podwiewać spódnice Paniom Matkom i Żonom.” 13 stycznia 1817 r. Radwański wywalczył w senacie Rzeczypospolitej Krakowskiej decyzję o pozostawieniu dla potomnych fragmentu średniowiecznego muru obronnego opodal Bramy Floriańskiej, m.in. z Basztą Stolarzy. Odratowana od zburzenia baszta została w 1874 roku wraz z sąsiednią Basztą Cieśli i Arsenałem podarowana przez miasto księciu Władysławowi Czartoryskiemu z przeznaczeniem na Muzeum Książąt Czartoryskich. W 2015 roku przeprowadzono gruntowny remont Baszty Stolarzy. W ramach tego remontu wymieniono dachówkę, odczyszczono mury a także odnowiono wnętrze baszty, to co będzie się w niej mieścić zależy od władz muzeum oraz przebiegu dalszych remontów, które w muzeum trwa już od 2010 roku.

Galeria

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

  • R. Sypek, Zamki i obiekty warowne Jury Krakowsko-Częstochowskiej, Oficyna Wydawnicza Alma-Press, Warszawa 2005, str. 18-29 (ISBN 83-7020-305-1)
  • Piotr Hapanowicz, Mury obronne i Barbakan - przewodnik, Agnieszka Kutylak-Hapanowicz (red.), Teresa Rygiel (red.), Kraków: Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, 2014, s. 27, ISBN 978-83-7577-155-8, OCLC 904781375.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.