Baszta Raduńska (po lewej, obok Bastionu św. Elżbiety i akweduktu Bramy Raduńskiej), ok. 1620 | |
Województwo | |
---|---|
Miasto | |
Typ budynku | |
Ukończenie budowy |
pierwsza poł. XVI w. |
Zniszczono |
1895 |
Położenie na mapie Gdańska | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego | |
54°21′11,6516″N 18°38′41,2354″E/54,353237 18,644788 |
Baszta Raduńska – niezachowana baszta obronna Starego Miasta w Gdańsku.
Historia
Baszta Raduńska znajdowała się na północ od dzisiejszego budynku Nowego Ratusza. Została wzniesiona w pierwszej połowie XVI wieku dla ochrony Bramy Raduńskiej – ufortyfikowanego przepustu Kanału Raduni poprzez ciąg zachodnich fortyfikacji Starego Miasta. Baszta przylegała bezpośrednio do Bramy Raduńskiej. Posiadała cylindryczny kształt oraz masywne mury dochodzące do 5 metrów grubości, ze strzelnicami we wnękach. Baszta była stopniowo zasypywana ziemią w związku z rozbudową Bastionu św. Elżbiety, aż w końcu zniknęła wewnątrz niego całkowicie, gdzie służyła najprawdopodobniej jako magazyn. Została rozebrana w 1895 roku podczas niwelacji Bastionu św. Elżbiety. Fundamenty baszty znajdują się najprawdopodobniej nadal pod ziemią[1][2].