Położenie | |
Państwo | |
---|---|
Wysokość lustra |
597 m n.p.m. |
Morfometria | |
Powierzchnia |
do 580 km² |
Głębokość • maksymalna |
|
Hydrologia | |
Zasolenie |
1-10‰ |
Rzeki zasilające |
Uldz gol (Ułdza), Jamlach gol (Imałka) |
Rodzaj jeziora |
bezodpływowe |
Położenie na mapie Azji | |
50°02′N 115°30′E/50,033333 115,500000 |
Barun-Toriej (ros.: Барун-Торей; mong.: Баруун Тарь нуур, Baruun Tar' nuur) – słone jezioro bezodpływowe na granicy Rosji (Kraj Zabajkalski) i Mongolii (ajmak wschodni).
Leży na wysokości 597 m n.p.m. i jest połączone poprzez przepływ (ros. Утичья, Uticzja) z sąsiednim jeziorem Zun-Toriej. Wielkość jego powierzchni jest zmienna; przy wysokim stanie wody wynosi do ok. 580 km². Głębokość maksymalna wynosi 4 m. W okresie niewielkich opadów wysycha[1].
Jest jedynym w Rosji miejscem które zamieszkuje rzadki gatunek mewy reliktowej.
Jezioro jest rdzeniem części rosyjskiej (Daurski Rezerwat Biosfery) międzynarodowego (Rosja, Chiny, Mongolia) obszaru chronionego "Dauria". Część mongolska jeziora wchodzi w skład ścisłego rezerwatu przyrody Mongol Daguur.
Przypisy
- ↑ Барун-Торей, озеро. Энциклопедия Забайкалья. [dostęp 2012-05-28]. (ros.).