August Biskupski
pułkownik lekarz pułkownik lekarz
Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1878
Żytynek

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

do 1930

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

Szpital Rejonowy w Bydgoszczy
Szpital Okręgowy Nr I w Warszawie

Stanowiska

komendant szpitala rejonowego
zastępca komendanta szpitala okręgowego

Główne wojny i bitwy

wojna rosyjsko-japońska
I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Późniejsza praca

Junackie Hufce Pracy

August Biskupski (ur. 28 sierpnia 1878 w Żytynku, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – doktor nauk medycznych, pułkownik lekarz Wojska Polskiego.

Życiorys

August Biskupski urodził się 28 sierpnia 1878 w Żytynku, na terytorium ówczesnej guberni wołyńskiej, w rodzinie Wiktora i Marii ze Sławoszewskich. W 1899 uzyskał dyplom lekarski. Uczestnik wojny rosyjsko-japońskiej, I wojny światowej i wojny z bolszewikami. Służył kolejno w: Szpitalu Ujazdowskim w Warszawie (1919), Szpitalu Okręgowym w Grodnie na stanowisku starszego ordynatora, Szpitalu Okręgowym w Grudziądzu[1], Szpitalu Rejonowym w Bydgoszczy na stanowisku komendanta (1921)[2], Szpitalu Okręgowym Nr I w Warszawie na stanowisku zastępcy komendanta (1925). 6 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, „w korpusie lekarskim, w grupie byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej”. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 26. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy. 1 grudnia 1924 został awansowany na pułkownika ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 1. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy[3]. Pełniąc służbę w Bydgoszczy pozostawał na ewidencji 8 batalionu sanitarnego, a po przeniesieniu do Warszawy - 1 batalionu sanitarnego[4]. Z dniem 31 stycznia 1930 został przeniesiony ze Szkoły Podchorążych Sanitarnych w stan spoczynku[5].

W 1936 mieszkał w Warszawie przy ulicy Okrężnej 58 i praktykował, jako lekarz specjalista chirurg Obwodu Leczniczego Nr 3[6]. Ostatnio pracował w Ministerstwie Spraw Wojskowych, jako lekarz Junackich Hufców Pracy. Był żonaty, miał syna Augusta.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 dostał się do niewoli radzieckiej. Przebywał w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany. Od 28 lipca 2000 spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 został awansowany pośmiertnie do stopnia generała brygady[7]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów".

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r., s. 423, 558. Pełniąc służbę w Szpitalu Okręgowym w Grudziądzu pozostawał na ewidencji Kompanii Zapasowej Sanitarnej Nr I.
  2. ↑ Rocznik oficerski 1923, s. 1168, 1186, 1198.
  3. ↑ Rocznik oficerski 1924, s. 1003, 1017, 1079.
  4. ↑ Rocznik oficerski 1928, s. 709, 724.
  5. ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 20 z 23 grudnia 1929 r., s. 411.
  6. ↑ Stanisław Konopka, Rocznik Lekarski ..., s. 1207, 1243.
  7. ↑ M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 885

Bibliografia

  • Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych.
  • Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932.
  • Rocznik oficerski rezerw 1934.
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Dodatek do Dziennika Personalnego M.S.Wojsk. Nr 37 z 24 września 1921 r.
  • Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, opracowanie zespołowe pod kierunkiem Marka Tarczyńskiego, Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, Warszawa 2000, ISBN 83-905590-7-2.
  • Stanisław Konopka, Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na 1936 rok, Biuro Propagandy Polskiej Medycyny przy Naczelnej Izbie Lekarskiej, Warszawa 1936.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.