 Fragment jedynej zachowanej części utworu, Lamentu Ariadny | |||
| Rodzaj | |||
|---|---|---|---|
| Muzyka | |||
| Libretto |
Ottavio Rinuccini[1] | ||
| Język oryginału | |||
| Data powstania | |||
| Prapremiera |
28 maja 1608[1] | ||
| |||
Ariadna (L’Arianna), SV 291 – niezachowana[1] druga opera włoskiego kompozytora barokowego, Claudia Monteverdiego.
Historia utworu
Dzieło powstało na przełomie 1607 i 1608 roku na zamówienie władcy Mantui Vinzenza Gonzagi jako mające uświetnić ślub jego syna, Francesca, z Margheritą di Savoia, który miał odbyć się w styczniu. Zatrudnił on Monteverdiego oraz Ottavia Rinucciniego (librecistę), polecając, aby skończyli operę jak najszybciej. Udało im się to — mimo wielkich wysiłków — dopiero w styczniu, w związku z czym ślub musiano przesunąć. Prapremiera odbyła się 28 maja 1608 roku. Z utworu zachował się tylko fragment lamentu Ariadny.
Osoby
Mimo że opera w całości nie jest znana, wiadomo, jakie postaci występowały w sztuce, a częściowo znane są nazwiska wykonawców i to, jakimi głosami śpiewali.
| Imię (włoski) | Imię (polski) | Wykonawca | Głos |
|---|---|---|---|
| Apollo | Apollo | Francesco Rasi | Tenor |
| Venere | Wenus | Nieznany | Sopran (prawdopodobnie) |
| Amore | Kupidyn | Nieznany | Sopran (prawdopodobnie) |
| Teseo | Tezeusz | Antonio Brandi, «Il Brandino» (prawdopodobnie) | Alt |
| Arianna | Ariadna | Virginia Ramponi-Andreini, «La Florinda» | Sopran |
| Consigliero | Doradca | Francesco Campagnolo (prawdopodobnie) | Tenor |
| Messaggero, Tirsi | Posłaniec | Santi Orlandi (prawdopodobnie) | Tenor |
| Dorilla | Dorilla | Sabina Rossi (prawdopodobnie) | Sopran |
| Nuntio I | Poseł I | Francesco Campagnolo (prawdopodobnie) | Tenor |
| Nuntio II | Poseł II | Nieznany | Nieznany |
| Giove | Jupiter | Bassano Casola (prawdopodobnie) | Tenor |
| Bacco | Bachus | Francesco Rasi | Tenor |
| Coro di soldati di Teseo, Coro di pescatori, Coro di soldati di Bacco — chór żołnierzy Tezeusza, chór rybaków, chór żołnierzy Bachusa | |||