Antoni Skulbaszewski

Antoni Skulbaszewski
	; Antoni Skulbaszewski
	pułkownik
Data i miejsce urodzenia	29 stycznia 1915 ; Perehonówka
Data i miejsce śmierci	1990 ; Kijów
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Czerwona; ludowe Wojsko Polskie
Jednostki	Naczelna Prokuratura Wojskowa
Stanowiska	naczelny prokurator wojskowy
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia

Antoni Skulbaszewski (ur. 16 stycznia^?/29 stycznia 1915 w Perehonówce koło Kijowa, zm. 1990 w Kijowie^[1]) – pułkownik Armii Radzieckiej i Wojska Polskiego, naczelny prokurator wojskowy.

Życiorys

Syn Dionizego i Marii z Nackiewiczów. W Armii Czerwonej od 1935. Absolwent szkoły oficerskiej NKWD w Kijowie (1937).

Uczestniczył w napaści ZSRR na Finlandię, a następnie w walkach niemiecko-radzieckich (front południowo-zachodni i moskiewski). Był absolwentem Instytutu Irygacji i Mechanizacji Gospodarki Wiejskiej w Taszkencie (1943).

W lutym 1944 r. skierowany do służby w Wojsku Polskim, zajmował kolejno stanowiska:

oficera śledczego 1 Warszawskiej Dywizji Piechoty (luty – kwiecień 1944)
prokurator 2 Warszawskiej Dywizji Piechoty (kwiecień – listopad 1944)
wiceprokurator Wojskowej Prokuratury 1 Armii Wojska Polskiego (listopad 1944 – kwiecień 1945)
prokurator Wojskowej Prokuratury 2 Armii Wojska Polskiego (kwiecień – czerwiec 1945)
wiceprokurator Naczelnej Prokuratury Wojskowej (czerwiec – sierpień 1945)
zastępca naczelnego prokuratora wojskowego (sierpień 1945 – październik 1948).

Od października 1948 do lipca 1950 naczelny prokurator wojskowy, następnie zastępca szefa Głównego Zarządu Informacji Ministerstwa Obrony Narodowej (sierpień 1950 – sierpień 1954). Jego udział w zbrodniach GZI na oficerach polskich dokumentuje m.in. Raport Komisji Mazura.

W 1954 odwołany w oparciu o konsekwentne opinie płk. Władysława Kochana, kierowane pod adresem władz wojskowych i państwowych. Po zwolnieniu ze służby powrócił do ZSRR. Ze względu na miejsce zamieszkania w Kijowie oraz obowiązujące na Ukrainie przedawnienie znajdował się (jak podaje tygodnik „Wprost”) poza zasięgiem polskiego wymiaru sprawiedliwości^[2]. Pod koniec lat 50. został skazany na 10 lat więzienia w ZSRR za udział w represjach^[1].

Przesłuchiwani

Wśród przesłuchiwanych przez płk. Skulbaszewskiego byli m.in.:

Przypisy

1 2 Андрей П. Паршев, Виктор Н. Степаков: Когда началась и когда закончилась Вторая мировая. Moskwa: Эксмо Яуза, 2007, s. 105. ISBN 978-5-906789-66-2. [dostęp 2023-12-23].
↑ Maciej Łuczak: Wyrok historii. „Wprost”, 2/1999. [dostęp 2008-08-14]. (pol.).

Bibliografia

Krzysztof Szwagrzyk, Prawnicy czasu bezprawia: sędziowie i prokuratorzy wojskowi w Polsce 1944-1956, Kraków, Wrocław 2005, Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Towarzystwo Naukowe Societas Vistulana, ISBN 83-88385-65-8.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[Parszew-1] 1 2 Андрей П. Паршев, Виктор Н. Степаков: Когда началась и когда закончилась Вторая мировая. Moskwa: Эксмо Яуза, 2007, s. 105. ISBN 978-5-906789-66-2. [dostęp 2023-12-23].

[2] Maciej Łuczak: Wyrok historii. „Wprost”, 2/1999. [dostęp 2008-08-14]. (pol.).

[1]

[2]