Kwestionariusz, podstawowe narzędzie pracy ankietera

Ankieter – w ankietowych badaniach ilościowych osoba prowadząca wywiad kwestionariuszowy z respondentem. Zadaniem ankietera jest:

  • zapoznanie się z narzędziem badawczym: kwestionariusz, karty do pytań – zwykle podczas szkolenia rozpoczynającego badanie,
  • dobór respondenta – zgodnie z założeniami doboru próby,
  • aranżacja wywiadu,
  • właściwe zadawanie pytań[1], notowanie odpowiedzi[1],
  • posługiwanie się wszystkimi narzędziami badawczymi,
  • odpowiednie zakończenie wywiadu,
  • zbieranie danych potrzebnych do kontroli pracy ankietera,

Wywiady kwestionariuszowe mogą być realizowane z użyciem kwestionariusza papierowego PAPI lub elektronicznego CAPI i CATI. Same wywiady są najczęściej realizowane w: domach respondentów, w miejscach pracy, w miejscach gdzie przebywa dużo osób (in-hall) lub w konkretnych zbiorowościach (badania audytoryjne np. uczniów szkoły).

Zadaniem ankietera bywa też wyłącznie rekrutacja osób na badania – zarówno prowadzone w miejscach publicznych (in-hall) jak i na badania jakościowe np. zogniskowane wywiady grupowe. Ankieterzy zajmujący się wyłącznie rekrutacją są często określani mianem rekruterów.

Innym zadaniem ankieterów jest przyjmowanie roli "Tajemniczych klientów" w badaniach typu Mystery shopping. W tym kontekście powinno jednak mówić się o audytorach a nie ankieterach.

W Polsce ankieterzy najczęściej są zatrudniani przez agencje badawcze i szkoły wyższe, rzadziej przez firmy realizujące badania na własny użytek. Agencje badawcze tworzą własne sieci ankieterskie, w których koordynator lokalny (zwykle doświadczony ankieter) koordynuje pracę ankieterów z określonego regionu. W zależności od wielkości ośrodka, ilości posiadanych ankieterów i rodzaju umowy koordynator może pracować wyłącznie z jedną agencją badawczą lub kilkoma konkurencyjnymi.

Stowarzyszenie agencji badawczych OFBOR prowadzi w Polsce Program Jakości Kontroli Pracy Ankieterów służący poprawie rzetelności realizowanych badań i jakości zbieranych informacji.

Przypisy

  1. 1 2 Słownik terminologiczny informacji naukowej, Maria Dembowska, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1979, s. 25.

Bibliografia

  • red. P. Sztabiński, Z. Sawiński, F. Sztabiński (2005) Fieldwork jest sztuką, Warszawa, IFiS PAN, ISBN 83-7388-082-8

Zobacz też

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.