podpułkownik artylerii | |
Data i miejsce urodzenia |
8 marca 1888 |
---|---|
Data śmierci |
12 sierpnia 1955 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
dowódca dywizjonu |
Odznaczenia | |
Andrzej Jan Zagrojski (Zagroyski) (ur. 8 marca 1888 w Gostyninie, zm. 12 sierpnia 1955) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego.
Życiorys
W lipcu 1919 został wyznaczony na stanowisko dowódcy 2. baterii 4 dywizjonu artylerii konnej. W styczniu 1920 na czele baterii wymaszerował na front wołyński, gdzie dołączył do 4 Brygady Jazdy. 28 maja w walce pod Olszanką został kontuzjowany[1].
W maju 1924 został przeniesiony z Centralnej Szkoły Kawalerii w Grudziądzu do 12 dywizjonu artylerii konnej w Ostrołęce na stanowisko dowódcy dywizjonu[2]. 26 stycznia 1928 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 i 12. lokatą w korpusie oficerów artylerii[3]. W marcu 1929 został przeniesiony macierzyście do kadry oficerów artylerii z równoczesnym przeniesieniem służbowym na stanowisko rejonowego inspektora koni w Stanisławowie[4]. W styczniu 1931 został przeniesiony z Zapasu Młodych Koni do Komisji Remontowej Nr 2 w Poznaniu na stanowisko przewodniczącego[5][6].
Zmarł 12 sierpnia 1955. Sześć dni później został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[7] (kwatera A32-5-12)[8].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3158[9][10]
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[9]
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1937)[11]
Przypisy
- ↑ Łubieński 1929 ↓, s. 5-6, 12.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 16 maja 1924 roku, s. 281.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 20.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 91.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 15.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 177, 835.
- ↑ „Życie Warszawy” nr 213, 7 września 1955, s. 4
- ↑ Miejsce pochówku. [dostęp 2018-09-12].
- 1 2 Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 425.
- ↑ Łubieński 1929 ↓, s. 30.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi w służbie wojskowej”.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Władysław Łubieński: Zarys historji wojennej 4-go dywizjonu artylerii konnej. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.