Anastazjusz II (cesarz bizantyński)

Anastazjusz II
	Cesarz bizantyński
Okres	od 713; do 715
Poprzednik	Filipikos Bardanes
Następca	Teodozjusz III
	Dane biograficzne
Data śmierci	721
	Moneta
	; Solid Anastazjusza II

Anastazjusz II, Artemios (zm. 721) – cesarz bizantyjski od 713 do 715 roku.

Nowy cesarz unieważnił dekrety swego poprzednika dotyczące monoteletyzmu. Zniszczono również wizerunki Filipika i zawieszono z powrotem obraz przedstawiający VI sobór powszechny w Konstantynopolu. Anastazjusz dokonał zmian w armii. Mianował nowego egzarchę Rawenny w Italii, a dowódcą armii na wschodzie uczynił Leona Izauryjczyka, torując mu drogę do korony cesarskiej.

Głównym celem cesarza było zawarcie pokoju z Arabami, najeżdżającymi na Azję Mniejszą. Nie udało się zawrzeć pokoju, gdyż poselstwo bizantyńskie zostało odesłane z powrotem z Damaszku przez kalifa Sulejmana. Poinformowało ono tylko o zbrojeniach arabskich. Cesarz wyznaczył wyspę Rodos jako miejsce koncentracji wszystkich wojsk z temów. Oddziały z temu Opsikon zaraz po wylądowaniu wszczęły rewoltę. Wycofały się następnie do swojego temu i tam w Adramytion obwołały cesarzem poborcę podatkowego, niejakiego Teodozjusza. Ten chciał uciec, lecz żołnierze go złapali i zmusili do przyjęcia tej godności. Rozpoczęła się wojna domowa. Trwała ona sześć miesięcy do końca sierpnia 715 roku. Wtedy to oddziały z temu Opsikon z pomocą Goto-Greków wprowadziły na tron Teodozjusza. Anastazjusz wstąpił do zakonu, chroniąc się w jednym z klasztorów Tesaloniki. Kilka lat później został skazany na śmierć, za próbę uzurpacji przeciw dawnemu podwładnemu, wtedy już cesarzowi Leonowi III Izauryjczykowi.

Bibliografia

G. Ostrogorski, Dzieje Bizancjum, przeł. pod red. H. Evert - Kappesowej, wyd.3 Warszawa 2008.
R. Browning, Cesarstwo Bizantyńskie, przeł. G. Żurek, Warszawa 1997.
K. Zakrzewski, Historia Bizancjum, wyd.2 Kraków 1999.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

Dynastia teodozjańska 395–457	Arkadiusz (395–408) Teodozjusz II (408–450) Pulcheria Marcjan (450–457)
Dynastia leońska 457–518	Leon I (457–474) Leon II (474) Zenon Izauryjczyk (474–491) Bazyliskus (475–476)^* Anastazjusz I (491–518)
Dynastia justyniańska 518–602	Justyn I (518–527) Justynian I Wielki (527–565) Justyn II (565–578) Tyberiusz II Konstantyn (578–582) Maurycjusz (582–602) Fokas (602–610)^*
Dynastia heraklijska 610–711	Herakliusz (610–641) Konstantyn III (641) Herakleonas (641) Konstans II (641–668) Konstantyn IV (668–685) Justynian II Rhinotmetos (685–695) Leoncjusz II (695–698)^* Tyberiusz III (698–705)^* Justynian II Rhinotmetos (705–711) Filipikos Bardanes (711–713)^* Anastazjusz II (713–715)^* Teodozjusz III (715–717)^*
Dynastia izauryjska 717–802	Leon III Izauryjczyk (717–741) Artabasdes (741–743) Konstantyn V Kopronim (741–775) Leon IV Chazar (775–780) Konstantyn VI (780–797) Irena (797–802)
Dynastia Niceforów 802–813	Nicefor I Genik (802–811) Staurakios (811) Michał I Rangabe (811–813) Leon V Armeńczyk (813–820)^*
Dynastia amoryjska 820–867	Michał II Amoryjczyk (820–829) Teofil (829–842) Michał III Metystes (842–867)
Dynastia macedońska 867–1057	Bazyli I (867–886) Leon VI Filozof (886–912) Aleksander (912–913) Konstantyn VII Porfirogeneta (913–959) Roman I Lekapen (920–944) Roman II (959–963) Nicefor II Fokas (963–969) Jan I Tzimiskes (969–976) Bazyli II Bułgarobójca (976–1025) Konstantyn VIII (1025–1028) Roman III Argyros (1028–1034) Michał IV Paflagończyk (1034–1041) Michał V Kalafates (1041–1042) Zoe (1042) Konstantyn IX Monomach (1042–1055) Teodora (1055–1056) Michał VI Stratiotikos (1056–1057) Izaak I Komnen (1057–1059)^*
Dynastia Dukasów 1059–1081	Konstantyn X Dukas (1059–1067) Roman IV Diogenes (1068–1071) Michał VII Dukas (1071–1078) Nicefor III Botaniates (1078–1081)
Dynastia Komnenów 1081–1185	Aleksy I Komnen (1081–1118) Jan II Komnen (1118–1143) Manuel I Komnen (1143–1180) Aleksy II Komnen (1180–1183) Andronik I Komnen (1183–1185)
Dynastia Angelosów 1185–1204	Izaak II Angelos (1185–1195 i 1203–1204) Aleksy III Angelos (1195–1203) Aleksy IV Angelos (1203–1204) Mikołaj Kanabos (1204)* Aleksy V Murzuflos (1204)*
Dynastia Laskarysów 1204–1261	Teodor I Laskarys (1204–1221) Jan III Dukas Watatzes (1221–1254) Teodor II Laskarys (1254–1258) Jan IV Laskarys (1258–1261)
Dynastia Paleologów 1259–1453	Michał VIII Paleolog (1259–1282) Andronik II Paleolog (1282–1328) Andronik III Paleolog (1328–1341) Jan V Paleolog (1341–1391) Jan VI Kantakuzen (1347–1354)* Mateusz Kantakuzen (1353–1357)* Andronik IV Paleolog (1376–1379) Jan VII Paleolog (1390) Manuel II Paleolog (1391–1425) Jan VIII Paleolog (1425–1448) Konstantyn XI Paleolog (1448–1453)