Siedziba Ambasady Hiszpanii | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia |
1733, 1919, 1948, 1977 |
Ambasador |
Ramiro Fernández Bachiller[1] |
Zatrudnienie |
12+[2] |
Adres | |
ul. Myśliwiecka 4 00-459 Warszawa | |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52°13′06,29″N 21°02′16,81″E/52,218414 21,038003 | |
Strona internetowa |
Ambasada Hiszpanii w Polsce, Ambasada Królestwa Hiszpanii (hiszp. Embajada de España en Polonia) – hiszpańska placówka dyplomatyczna znajdująca się w Warszawie przy ul. Myśliwieckiej 4.
Podział organizacyjny
W skład przedstawicielstwa wchodzą:
- Biuro Radcy ds Informacji (hiszp. Consejeria de Información)
- Biuro Radcy ds Ochrony Środowiska, Rolnictwa i Rybołówstwa (hiszp. Consejería de Medio Ambiente, Medio Rural y Marino)
- Biuro Attaché Obrony (hiszp. Agregaduría Militar)
- Biuro Attaché ds. Wewnętrznych (hiszp. Agregaduría de Interior)
- Sekcja Pracy i Imigracji (hiszp. Sección de Trabajo e Inmigración), z siedzibą w Berlinie
- Biuro Radcy Handlowego Ambasady Hiszpanii, Hiszpański Instytut Handlu Zagranicznego (hiszp. Oficina Económica y Comercial de España, Instituto Español de Comercio Exterior – ICEX), ul. Genewska 16
- Biuro Radcy ds. Edukacji (hiszp. Consejería de Educación), ul. Fabryczna 16/22
- Biuro Radcy ds. Turystyki (hiszp. Oficina Española de Turismo), ul. Widok 10
- Instytut Cervantesa w Warszawie (hiszp. Instituto Cervantes de Varsovia), ul. Nowogrodzka 22
- Instytut Cervantesa w Krakowie (hiszp. Instituto Cervantes de Cracovia), ul. Kanonicza 12
Siedziba
Do I wojny światowej
W okresie I Rzeczypospolitej przedstawicielstwo Hiszpanii, nie licząc okazjonalnych siedzib swoich reprezentantów dyplomatycznych w 1733 i 1738[3], mieściło się w Warszawie, m.in. jako rezydencja ówczesnego posła hiszpańskiego przy dworze Augusta III, zlokalizowana w pałacu Przebendowskich przy ul. Bielańskiej, obecnie w al. Solidarności 62 (1760-1762)[4].
W czasie zaborów Hiszpania utrzymywała w Warszawie konsulat, który kilkakrotnie zmieniał swoją siedzibę, m.in. mieścił się w Hotelu Angielskim przy ul. Wierzbowej 6 (1878), ul. Żabiej 1 (1879[5]-1880[6]), ul. Wierzbowej 4 (1881[7]-1882[8]), w pałacu Krasińskich przy ul. Krakowskie Przedmieście 5 (1883-1887), ul. Włodzimierskiej 21 (1888), ul. Złotej 4 (1890[9]-1896), obecnie nie istnieje, ul. Mazowieckiej 6 (1895[10]-1897)[11], ul. Świętokrzyskiej 16 (1900-1903), obecnie nie istnieje, ul. Włodzimierskiej (1905), następnie podniesiony do rangi konsulatu generalnego przy ul. Siennej 14 (1909-1913), obecnie nie istnieje.
Hiszpania utrzymywała też konsulat w Gdańsku z siedzibą przy Langermarkt 40 (obecnie Długi Targ) (1898-1899) i Langermarkt 38 (1900-1915).
W okresie międzywojennym
Stosunki dyplomatyczne polsko-hiszpańskie nawiązano w 1919. Pierwsze poselstwo tego kraju funkcjonowało w hotelu Bristol przy ul. Krakowskie Przedmieście 42-44 (1920), przy ul. Jerozolimskiej 30 (1920-1922), w hotelu Bristol (1923)[12], w kamienicy Ksawerego Branickiego przy ul. Foksal 16a (1923[13]-1925), obecnie nie istnieje, Al. Ujazdowskich 17 (1927), obecnie nie istnieje, w hotelu Europejskim przy ul. Krakowskie Przedmieście 13 (1928-1938) oraz przy ul. Mokotowskiej 34 (1930-1939), obecnie nie istnieje. Wydział Handlowy mieścił się w budynku Prudentialu przy pl. Napoleona 9 (1935-1938), obecnie pl. Powstańców Warszawy, konsulat przy ul. Pięknej 66 (1923[14]-1938).
W okresie Wojny polsko-bolszewickiej, w sytuacji zagrożenia zajęcia Warszawy, personel poselstwa był ewakuowany okresowo (od początku sierpnia 1920) do Poznania.
W Warszawie były akredytowane dwa niezależne poselstwa reprezentujące obie strony Hiszpańskiej wojny domowej, reprezentujące Republikę Hiszpańską oraz siły generała Francisco Franco (≈1936-1939).
W Gdańsku konsulat mieścił się przy Hauptstrasse 140 (al. Grunwaldzka) (1916), Milchkannengasse 25 (ul. Stągiewna) (1917-1920), 4. Damm 7 (ul. Grobla IV) (1922), Rennerstiftsgasse 9 (ul. Gdyńskich Kosynierów) (1925-1927), Birkenallee 3a (ul. Brzozowa) (1930), Hundegasse 89 (ul. Ogarna) (1929-1933), Langermarkt 3 (1935-1937), Hundegasse 56-57 (obecnie ul. Ogarna) (1939-1942).
Po II wojnie światowej
Po jej zakończeniu można odnotować zróżnicowanie stosunków pomiędzy obydwoma krajami, z tendencją do ich normalizacji. W latach 1948–1950 funkcjonowało poselstwo w hotelu Polonia w Al. Jerozolimskich 5, obecnie 45, jednak następnie zerwano stosunki dyplomatyczne. W 1964 w Warszawie otwarto przedstawicielstwo urzędu promocji handlu zagranicznego – Hiszpańskiego Instytutu Walut Obcych (hiszp. Instituto Español de Monedas Extranjeras – IEME), przekształconego w 1969 w Przedstawicielstwo Konsularno-Handlowe Hiszpanii (hiszp. Oficina consular y comercial de España) z siedzibą przy ul. Świętokrzyskiej 36 (1976[15]).
Dążąc do dalszej normalizacji w 1977 reaktywowano stosunki dyplomatyczne, a jednocześnie w tym samym roku Hiszpania ponownie otworzyła ambasadę w Warszawie podnosząc rangę dotychczasowego przedstawicielstwa przy ul. Świętokrzyskiej (1977)[16]. W latach 1978[17]-1993[18] ambasada mieściła się przy ul. Starościńskiej 1b. W 1994 przy ul. Myśliwieckiej 4 zakończyła się budowa nowego budynku ambasady zaprojektowanego przez Javiera Carvajala Ferrera[19].
Wydział Handlowy zlokalizowany był przy ul. Świętokrzyskiej 36 (1978-1993[18]) i ul. Genewskiej 16 (1996-).
Biuro Radcy ds. Turystyki mieściło się w al. Jana Pawła II 27 (2012), obecnie przy ul. Widok 10 (2014-).
Instytut Cervantesa początkowo mieścił się w budynku Ambasady Hiszpanii przy ul. Myśliwieckiej 4 (1994-2008), obecnie w budynku przy ul. Nowogrodzkiej 22 (2008-)[20].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Nowi ambasadorowie w Polsce \ Aktualności \ Listy uwierzytelniające \ Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej [online], prezydent.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
- ↑ Misje dyplomatyczne, urzędy konsularne i organizacje międzynarodowe w Polsce - Ministerstwo Spraw Zagranicznych - Portal Gov.pl [online], www.gov.pl [dostęp 2019-12-09] (pol.).
- ↑ Cezary Taracha: Ambasada hiszpańska w Polsce w latach 1760–1764, organizacja i funkcjonowanie, Przegląd Historyczny, Tom LXXXVII, 1996, Zesz. 4, s. 769–793.
- ↑ Tadeusz S. Jaroszewski: Księga Pałaców Warszawy, Wydawnictwo Interpress Warszawa 1985, s. 126–127.
- ↑ Józefa Ungra Kalendarz Warszawski Popularno-Naukowy na rok 1879
- ↑ W. Rafalskiego Warszawski Rocznik Adresowy Firm Handlowych, Przemysłowych i Rękodzielniczych : z dołączeniem adresów znakomitszych firm prowincyi powiększony kalendarzem rocznym i wiadomościami informacyjnemi na rok 1880.
- ↑ Rafalskiego Warszawski Rocznik Adresowy Firm Handlowych, Przemysłowych i Rękodzielniczych : z dołączeniem adresów znakomitszych firm prowincyi powiększony kalendarzem rocznym i wiadomościami informacyjnemi na rok 1881.
- ↑ Rafalskiego Warszawski Rocznik Adresowy Firm Handlowych, Przemysłowych i Rękodzielniczych : z dołączeniem adresów znakomitszych firm prowincyi powiększony wiadomościami informacyjnemi na rok 1882.
- ↑ Kalendarz "Wieku" Illustrowany : na rok zwyczajny 1890
- ↑ Адрес-Календарь Гор. Варшавы 1895
- ↑ Przewodnik ilustrowany po Warszawie, Łodzi i okolicach fabrycznych 1897
- ↑ Liste du corps diplomatique à Varsovie en Juillet 1923
- ↑ Haliczanin : kalendarz powszechny zastosowany do potrzeb wszystkich mieszkańców Małopolski i Kresów Wschodnich na rok Pański 1923, Lwów
- ↑ Haliczanin : kalendarz powszechny zastosowany do potrzeb wszystkich mieszkańców Małopolski i Kresów Wschodnich na rok Pański 1923, Lwów
- ↑ Rocznik Polityczny i Gospodarczy 1976, PWE Warszawa
- ↑ Rocznik Polityczny i Gospodarczy 1977, PWE Warszawa
- ↑ Rocznik Polityczny i Gospodarczy 1978, PWE Warszawa
- 1 2 Oficjalna książka teleadresowa Warszawy i województwa warszawskiego 1993/94
- ↑ Encyklopedia Warszawy. Suplement '96. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1996, s. 29. ISBN 83-01-12057-6.
- ↑ Wyborcza.pl [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2017-11-24] .
Bibliografia
- Karol Romer: Zagraniczny korpus dyplomatyczny w Polsce, [w:] Dziesięciolecie Polski Odrodzonej 1918-1928, IKC, Kraków/Warszawa 1928, s. 249–260
- Rocznik służby zagranicznej RP, MSZ, Warszawa 1938
- Cezary Taracha: Ambasada hiszpańska w Polsce w latach 1760–1764, organizacja i funkcjonowanie, Przegląd Historyczny, Tom LXXXVII, 1996, Zesz. 4, [w:]
- Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918-2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5.
- Godziemba: Polska a hiszpańska wojna domowa 1936-1939, 17 maja 2012, [w:]
- Andrzej Lek: Korpus dyplomatyczny w Polonia Palace, 17 lipca 2013, [w:]