NGT8D w Magdeburgu | |
Dane ogólne | |
Kraj produkcji | |
---|---|
Producent |
Alstom, ABB Henschel, LHB, Waggonbau Dessau, Adtranz, Bombardier |
Miejsce produkcji |
Dessau, Bautzen, Ammendorf, Salzgitter |
Lata produkcji |
1994–2012 |
Dane techniczne | |
Liczba członów |
3 |
Wysokość |
3440 mm |
Układ osi |
Bo′2′2′Bo′ |
Średnica kół |
410 mm (wózki toczne) |
Typ silników |
silniki asynchroniczne |
Prędkość maksymalna |
70 km/h |
Wnętrze | |
Niskopodłogowość |
70% |
Alstom Citadis 200 – seria tramwajów niskopodłogowych z rodziny Citadis, produkowanych w Niemczech w latach 1994–2012. Powstało łącznie 145 sztuk, które są eksploatowane w Magdeburgu, Darmstadt, Gerze i Brunszwiku.
Konstrukcja
Alstom Citadis 200 to tramwaje trójczłonowe, jednokierunkowe, częściowo niskopodłogowe[1].
Dane techniczne w ujęciu porównawczym | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Miasto | Magdeburg | Darmstadt | Brunszwik | Gera | ||
Typ | NGT8D | ST13 | ST14 | NGT8D | NGT8G | |
Rozstaw wózków | 1435 mm | 1000 mm | 1100 mm | 1000 mm | ||
Napięcie zasilania | 600 V DC | 750 V DC | 600 V DC | 600 V DC | ||
Masa | 32 500 kg | 32 300 kg | 34 000 kg | 34 600 kg | 34 000 kg | |
Długość | 29 410 mm | 27 728 mm | 29 400 mm | 27 658 mm | ||
Szerokość | 2300 mm | 2400 mm | 2300 mm | 2400 mm | ||
Liczba miejsc | siedzących | 71 | 81 | 68 | 66 | 72 |
stojących | 96 | 80 | 93 | 107 | 87 | |
ogółem | 167 | 161 | 161 | 173 | 159 | |
Moc silników | jednostkowa | 95 kW | 95 kW | 105 kW | 95 kW | |
łączna | 380 kW | 380 kW | 420 kW | 380 kW | ||
Źródło[2][3] |
Wózki
Tramwaj opiera się na czterech dwuosiowych wózkach, przy czym pierwszy i ostatni podtrzymują skrajne człony i są napędowe. Podłoga w pierwszym i trzecim członie znajduje się na wysokości 585 mm. Pozostałe dwa wózki są toczne i znajdują się pod środkowym członem. Wózki toczne są mniejsze od napędowych: nad nimi poziom podłogi został obniżony do 350 mm[1][4].
Nadwozie
Nadwozie o konstrukcji stalowej posiada czworo drzwi odskokowych. Dwoje drzwi dwupłatowych o prześwicie 1300 mm prowadzi do wnętrza środkowego członu niskopodłogowego. W 1. i 3. członie znajduje się po jednej parze drzwi jednopłatowych o prześwicie 870 mm (w Brunszwiku pierwsze drzwi są szersze o 100 mm)[1][4].
Silniki
Citadisy 200 napędzane są czterema silnikami asynchronicznymi typu 4WXA2544G o mocy 95 lub 105 kW i chłodzeniu wodnym, przy czym każdy z silników napędza jedną oś[4][5]. Układ sterowania silników oparty jest o falowniki z tranzystorami IGBT i umożliwia rekuperację energii w trakcie hamowania[6][2].
Wnętrze
Liczba miejsc siedzących i ich układ różnią się w zależności od miejsca eksploatacji. Niezależnie od tego wszystkie tramwaje posiadają tapicerowane siedzenia.
Dostawy
Państwo | Miasto | Typ | Lata dostaw | Liczba | Numery taborowe | |
---|---|---|---|---|---|---|
Niemcy | Brunszwik | NGT8D | 2007 | 12 | 0751–0762 | [7] |
Darmstadt | ST13 | 1998 | 20 | 9855–9874 | [8] | |
ST14 | 2007 | 18 | 0775–0792 | |||
Gera | NGT8G | 2006–2008 | 12 | 201–212 | [9] | |
Magdeburg | NGT8D | 1994–2013 | 83 | 1301–1383 | [10] | |
Łączna liczba: | 145 |
Eksploatacja
Brunszwik
W 2006 r. miasto Brunszwik zakupiło 12 tramwajów NGT8D od konsorcjum LHB/Bombardier. Sześć z nich wyposażono w sprzęgi Scharfenberga na wypadek konieczności połączenia tramwaju z doczepą. Rok później rozpoczęto modernizację doczep Duewag B4 w celu połączenia ich w składy z NGT8D. W latach 2007–2010 utworzono i włączono do eksploatacji cztery składy NGT8D+B4[7].
Darmstadt
W grudniu 1995 r. miasto Darmstadt zamówiło 20 tramwajów Citadis 200, które u miejscowego przewoźnika HEAG otrzymały oznaczenie ST13. Pierwszy z nich wprowadzono do ruchu liniowego 6 kwietnia 1998 r.[8] ST13 kursują w składach z doczepami SB9[11]. 18 egzemplarzy drugiej serii, wyprodukowanej w 2007 r., oznaczono ST14[12].
Gera
W 2005 r. Gera zamówiła 6 tramwajów typu NGT8G, które konstrukcyjnie wywodziły się od wagonów ST13 z Darmstadt, a w 2008 r. skorzystano z opcji i zamówiono jeszcze 6 egzemplarzy[9].
Magdeburg
We wrześniu 1992 r. zawarto umowę między Magdeburger Verkehrsbetriebe a konsorcjum firm Alstom LHB, Waggonbau Dessau, Waggonbau Bautzen i ABB Henschel Waggonunion (potem Adtranz) na dostarczenie 25 tramwajów Citadis 200 (miejscowe oznaczenie NGT8D). Pierwszy tramwaj dotarł do miasta 15 grudnia 1994 r. Eksploatację liniową pierwszych 6 egzemplarzy rozpoczęto 1 kwietnia 1995 r., a dostawy wszystkich tramwajów zakończono w 1996 r.[13][10] Około 1999 r. zakupiono jeszcze 28 tramwajów NGT8D od LHB. Dostawy zakończono pod koniec września 2000 r. i wówczas też złożono zamówienie u konsorcjum Adtranz/LHB na następnych 19 egzemplarzy NGT8D, których dostawy miały miejsce do lutego 2003 r.[10] Po dłuższej przerwie kolejne tramwaje NGT8D zakupiono od konsorcjum Bombardier/Alstom w 2012 r. w liczbie 11 wagonów[10]. Wagony z tej dostawy dostosowano do ciągnięcia doczep Tatra B6A2D[14].
W lipcu 2021 r. MVB i Alstom zawarły umowę na zakup 35 tramwajów Bombardier Flexity, które pozwolą na wycofanie z eksploatacji najstarszych NGT8D[15].
Testy w Polsce
Pierwszy tramwaj NGT8D pojawił się w Polsce 20 czerwca 1996 r., kiedy do Warszawy przywieziono na prezentacje wagon nr 1318. 2 lipca przetransportowano go do Poznania, gdzie uczestniczył w jazdach próbnych od 4 do 8 lipca[1].
W 2001 r. MZK Szczecin, MPK Wrocław i Tramwaje Warszawskie zdecydowały się na wspólne zakupy niskopodłogowego taboru tramwajowego. W związku z tym do Warszawy na prezentacje przyjechał wagon nr 1340 z Magdeburga[16].
W listopadzie i na początku grudnia 2000 r. tramwaj kursował próbnie w Poznaniu[10].
Między 8 grudnia 2000 r. a 9 stycznia 2001 r. tramwaj wypożyczono Warszawie. Testowano go na linii nr 8[1].
Do Szczecina tramwaj przyjechał 11 stycznia 2001 r. Jazdy próbne przeprowadzono w dniach 12–16 stycznia na linii tramwajowej nr 8[16][17].
Kolejnym miastem zainteresowanym testami był Wrocław. W dniach 20–25 stycznia 2001 r. magdeburski NGT8D kursował na linii nr 24[18].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 Tramwaje Warszawskie – wagony testowane – NGT8D (Magdeburg) [online], tramwar.pl [dostęp 2024-03-02] .
- 1 2 Harry Hondius , Rozwój tramwajów oraz kolejek miejskich niskopodłogowych i o średniej wysokości podłogi, „Technika Transportu Szynowego”, 7–9, 2008, s. 26 (pol.).
- ↑ Harry Hondius , Rozwój tramwajów i kolejek miejskich (2), „Technika Transportu Szynowego”, 2002, s. 32 (pol.).
- 1 2 3 Technische Daten: LHB NGT8D [online], www.strassenbahn-online.de [dostęp 2024-03-03] .
- ↑ Straßenbahnen :: GVB – Geraer Verkehrsbetrieb GmbH [online], www.gvbgera.de [dostęp 2024-03-03] .
- ↑ Zbigniew Rusak , Poznański test tramwaju NGT8D CITADIS 200 Magdeburg, „Technika Transportu Szynowego”, 12, 2000, s. 32 (pol.).
- 1 2 ALSTOM LHB – NGT8D [online], www.strassenbahn-online.de [dostęp 2024-03-03] .
- 1 2 LHB NGT8D (ST13 / ST14) [online], www.strassenbahn-online.de [dostęp 2024-03-02] .
- 1 2 ALSTOM LHB – NGT8G [online], www.strassenbahn-online.de [dostęp 2024-03-03] .
- 1 2 3 4 5 LHB NGT8D [online], www.strassenbahn-online.de [dostęp 2024-03-02] .
- ↑ Datenblatt: 8x-NF (ST13) in Darmstadt [online], trampicturebook.de, 29 lipca 2019 [dostęp 2024-03-03] [zarchiwizowane z adresu 2019-07-29] (niem.).
- ↑ Die Straßenbahnen der HEAG mobilo | HEAG mobilo [online], www.heagmobilo.de [dostęp 2024-03-02] (niem.).
- ↑ Die Magdeburger Straßenbahn: Fahrzeuge [online], www.strassenbahn-magdeburg.de [dostęp 2024-03-02] .
- ↑ Beiwagen-B6A2, mvbnet.de, Magdeburg [dostęp 2024-03-03] (niem.).
- ↑ Magdeburg z umową na co najmniej 35 nowych tramwajów Alstomu [online], www.transport-publiczny.pl [dostęp 2024-03-02] (pol.).
- 1 2 www.swiatowy.org – Historia komunikacji miejskiej w Szczecinie [online], swiatowy.org [dostęp 2024-03-02] .
- ↑ Encyklopedia: Alstom NGT8D [online], Serwis KOMIS, 6 października 2006 [dostęp 2024-03-02] (pol.).
- ↑ Alstom NGT8D (Magdeburg) [online], Transportnews, 27 marca 2018 [dostęp 2024-03-02] (pol.).