Aivis Ronis
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 maja 1968
Kuldyga

Minister transportu Łotwy
Okres

od 25 października 2011
do 1 marca 2013

Poprzednik

Uldis Augulis

Następca

Anrijs Matīss

Minister spraw zagranicznych Łotwy
Okres

od 29 kwietnia 2010
do 3 listopada 2010

Poprzednik

Māris Riekstiņš

Następca

Ģirts Valdis Kristovskis

Odznaczenia
Order Krzyża Ziemi Maryjnej II Klasy (Estonia)

Aivis Ronis (ur. 20 maja 1968 w Kuldydze) – łotewski dyplomata i polityk, w 2010 minister spraw zagranicznych, w latach 2011–2013 minister transportu.

Życiorys

W latach 1986–1991 studiował filozofię na wydziale historii i filozofii Uniwersytetu Łotwy w Rydze, następnie był m.in. stypendystą Programu Fulbrighta na Uniwersytecie Columbia (1999–2000).

W latach 1989–1991 zatrudniony jako dziennikarz w Latvijas Televīzija. W 1991 podjął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Republiki Łotewskiej m.in. jako specjalista w departamencie politycznym oraz sekretarz prasowy. Pełnił funkcję podsekretarza stanu do spraw stosunków dwustronnych w tym resorcie (1995–2000). W latach 1993–1995 był pierwszym sekretarzem ambasady Łotwy w Szwecji, następnie także ambasadorem Łotwy w Turcji z siedzibą w Rydze (1998–2000). Zajmował stanowiska ambasadora w Stanach Zjednoczonych (2000–2004) i Meksyku (2001–2004), a także przy NATO (2004-2005).

Od 2005 do 2010 pełnił obowiązki prezesa łotewsko-amerykańskiego forum finansowego. W latach 2005–2007 zasiadał w radzie do spraw polityki zagranicznej przy MSZ. W 2006 współorganizował szczyt NATO w Rydze. W październiku 2008 został mianowany członkiem komisji do spraw analiz strategicznych przy prezydencie Valdisie Zatlersie[1]. Od sierpnia 2009 pracował jako ekspert w grupie roboczej do opracowania nowej koncepcji strategicznej NATO.

29 kwietnia 2010 został wybrany przez Sejm na stanowisko ministra spraw zagranicznych większością 90 głosów (przy jednym głosie wstrzymującym się_[2]. Odszedł ze stanowiska po wyborach parlamentarnych w 2010. 25 października 2011 objął funkcję ministra transportu w trzecim rządzie Valdisa Dombrovskisa[3]. 15 stycznia 2013 podał się do dymisji z zajmowanego stanowiska[4]. 18 stycznia dymisja została przyjęta przez premiera Valdisa Dombrovskisa, Aivis Ronis pełnił swoją funkcję do 1 marca[5].

W 2011 został odznaczony przez prezydenta Toomasa Hendrika Ilvesa Orderem Krzyża Ziemi Maryjnej II klasy[6].

Przypisy

  1. ↑ Stratēģiskās analīzes komisija. president.lv. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
  2. ↑ Barbara Ālīte, Ināra Egle: Par Roni ārlietu ministra amatā nobalso 90 deputātu. diena.lv, 29 kwietnia 2010. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
  3. ↑ Egons Mudulis: Satiksmes ministrs Aivis Ronis: uztveriet deklarāciju nopietni. db.lv, 25 października 2011. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
  4. ↑ Ronis atkāpjas no satiksmes ministra amata. tvnet.lv, 15 stycznia 2013. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
  5. ↑ Premjers pieņem satiksmes ministra demisiju; Ronis turpinās darbu līdz 1.martam. diena.lv, 18 stycznia 2013. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
  6. ↑ Igaunijas prezidents pasniedz ordeni Aivim Ronim. tvnet.lv, 1 marca 2011. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).

Bibliografia

  • Aivis Ronis. mfa.gov.lv. [dostęp 2017-09-20]. (łot.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.