Ģirts Valdis Kristovskis
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 lutego 1962
Windawa

Minister spraw zagranicznych Łotwy
Okres

od 3 listopada 2010
do 25 października 2011

Przynależność polityczna

Jedność

Poprzednik

Aivis Ronis

Następca

Edgars Rinkēvičs

Ģirts Valdis Kristovskis (ur. 19 lutego 1962 w Windawie) – łotewski inżynier i polityk. Minister spraw wewnętrznych, obrony narodowej i spraw zagranicznych. Deputowany do Parlamentu Europejskiego i Saeimy, przewodniczący Związku Obywatelskiego i współprzewodniczący Jedności.

Życiorys

W 1984 ukończył Ryski Instytut Politechniczny ze specjalnością inżyniera budownictwa, po czym pracował jako inżynier–konstruktor. W 1998 uzyskał magisterium z zakresu prawa na Uniwersytecie Łotewskim. Cztery lata później obronił doktorat z dziedziny nauk politycznych na tejże uczelni.

Pod koniec lat 80. zaangażował się w działalność Łotewskiego Frontu Ludowego, z ramienia którego został w 1989 wybrany na radnego Windawy. Rok później uzyskał mandat posła Rady Najwyższej Łotewskiej SRR. W parlamencie zasiadał w komisjach obrony narodowej i spraw wewnętrznych.

W 1993 z powodzeniem walczył o reelekcję do Sejmu z list Łotewskiej Drogi. Po raz kolejny mandat posła uzyskiwał w latach 1998 i 2002 z poparciem Dla Ojczyzny i Wolności – Łotewskiego Narodowego Ruchu Niepodległości. W Sejmie pracował w komisjach prawa europejskiego oraz spraw wewnętrznych. W rządzie Valdisa Birkavsa sprawował urząd ministra spraw wewnętrznych (1993–1994). W gabinetach Vilisa Krištopansa, Andrisa Šķēlego, Andrisa Bērziņsa i Einarsa Repšego (1998–2004) był z kolei ministrem obrony narodowej.

W wyborach w 2004 został wybrany na łotewskiego posła do Parlamentu Europejskiego z listy narodowców. Przystąpił do klubu Unii na Rzecz Europy Narodów. W lutym 2008 opuścił szeregi partii[1], inicjując powstanie nowego ugrupowania o charakterze centrowym pod nazwą Związek Obywatelski, którego został przewodniczącym. W czerwcu 2009 został wybrany na radnego Rygi, uzyskując drugi wynik w mieście (36,5 tys. głosów)[2]. Bez powodzenia ubiegał się o urząd burmistrza Rygi, uzyskując na posiedzeniu rady miejskiej 21 głosów[3].

W wyborach w 2010 ponownie uzyskał mandat do Saeimy. W tym samym roku został ministrem spraw zagranicznych w drugim rządzie Valdisa Dombrovskisa[4], funkcję tę pełnił do października 2011. Był współprzewodniczącym powstałej m.in. na bazie Związku Obywatelskiego Jedności. Nie wszedł w skład Sejmu XI kadencji[5]. W późniejszym czasie wybierany na radnego Windawy[6]. Został członkiem władz miejskiego portu, zajął się również działalnością konsultingową[7]. We wrześniu 2023 powrócił do łotewskiego parlamentu, obejmując zwolniony mandat posła XIV kadencji[8].

Odznaczenia

Został odznaczony m.in. łotewskim Orderem Westharda.

Przypisy

  1. ↑ Kristovskis izstājas no TB/LNNK (papildināts). delfi.lv, 4 lutego 2008. [dostęp 2010-05-09]. (łot.).
  2. ↑ + vai -. diena.lv, 12 czerwca 2009. [dostęp 2010-05-09]. (łot.).
  3. ↑ Ar 37 balsīm par jauno Rīgas mēru kļūst Nils Ušakovs. kasjauns.lv, 1 lipca 2009. [dostęp 2010-05-09]. (łot.).
  4. ↑ Saeima apstiprina Dombrovska veidoto valdību. diena.lv, 3 listopada 2010. [dostęp 2010-11-03]. (łot.).
  5. ↑ „Vienotības” saraksta līderi – Kristovskis, Štokenbergs un Ēlerte – cieš sakāvi. zinas.nra.lv, 18 września 2011. [dostęp 2011-10-25]. (łot.).
  6. ↑ Ģirts Valdis Kristovskis. vienotiba.lv. [dostęp 2019-01-16]. (łot.).
  7. ↑ Ģirts Valdis Kristovskis. pv2021.cvk.lv. [dostęp 2021-06-06]. (łot.).
  8. ↑ 14.Saeima: Ģirts Valdis Kristovskis. saeima.lv. [dostęp 2023-09-21]. (łot.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.