Aglaonema zmienna

Aglaonema zmienna
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	żabieńcowce
Rodzina	obrazkowate
Rodzaj	aglaonema
Gatunek	Aglaonema zmienna
	Nazwa systematyczna
	Aglaonema commutatum Schott; Syn. Aroid. 123. 1856

Aglaonema zmienna z owocami

'Pseudobracteatum'

'Silver Queen' = A. pictum × A. nitidum 'Curtisii'

Aglaonema zmienna (Aglaonema commutatum) – gatunek roślin z rodziny obrazkowatych (Araceae). Pochodzi z tropikalnych obszarów Azji – z Indonezji, Celebes i Filipin^[3]. Jest uprawiana jako roślina ozdobna.

Nazewnictwo

Nazwa Aglaonema prawdopodobnie wywodzi się z greckiego – aglaos – jaskrawy, nema – nić. Roślina posiada kilka synonimów, są to taksony, które dawniej uznawane były za oddzielne gatunki, obecnie są to tylko odmiany aglaonemy zmiennej:

Aglaonema elegans Engl. ≡ Aglaonema commutatum var. elegans
Aglaonema marantifolium var. maculatum Hook. f. ≡ Aglaonema commutatum var. maculatum
Aglaonema warburgii Engl. ≡ Aglaonema commutatum var. warburgii

W niektórych książkach określana bywa błędnie nazwą Aglaonema trewbii.

Morfologia

Pokrój: W swoim naturalnym środowisku wytwarza pień i osiąga wysokość do 2 m. Uprawiane w mieszkaniach kultywary mają kępiasty pokrój i dorastają do wysokości co najwyżej 80 cm.
Liście: Duże, owalne, wydłużone i grube z jasnymi, srebrzystymi plamami, osadzone na długich ogonkach. Przypominają nieco liście diffenbachii.
Kwiaty Aglaonema zmienna – kwiatostan Typowe dla rodziny obrazkowatych: niepozorne, białe lub żółte, zebrane w kolby otoczone zieloną pochwą liściową. Nie mają zapachu. W warunkach uprawy domowej kwitnienie jest zjawiskiem niezwykle rzadkim.
Owoce: Czerwone jagody.

Biologia

W naturalnych warunkach rośnie w tropikalnych lasach w warunkach dużej wilgotności i w półcieniu. Uprawiane w mieszkaniach kultywary wytwarzają w ciągu roku tylko 5–6 liści. Kwitną w lecie i czasami wytwarzają nasiona. Roślina jest długowieczna, ale po 2–3 latach uprawy staje się mniej bujna i dlatego najlepiej jest ją odnowić z wcześniej przygotowanych sadzonek. Cała roślina jest silnie trująca. Objawami zatrucia są: pieczenie języka, zaczerwienienie skóry i pojawienie się na nich pęcherzy i silnych stanów zapalnych, arytmia serca i w końcu paraliż układu nerwowego^[4].

Zastosowanie

Roślina ozdobna. W polskich warunkach klimatycznych jest uprawiana w szklarniach lub w mieszkaniach jako roślina pokojowa. Ostatnio wyhodowano odmiany są bardziej odporne na suche powietrze w naszych mieszkaniach. Jest dość łatwa w uprawie, dobrze nadaje się również do uprawy hydroponicznej. Najczęściej uprawiana jest odmiana 'Silver Queen' ze srebrnymi wybarwieniami na obu stronach blaszki liściowej.

Uprawa

Wymagania. Lubi stałą i wysoką temperaturę (20–25 °C) i dużą wilgotność powietrza, zimą temperatura powietrza i podłoża nie powinna spadać poniżej 15 °C. Jako roślina ciemnych dżungli może rosnąć w ciemniejszym miejscu mieszkania, ale dobrze znosi też silne oświetlenie, nawet bezpośrednie światło słoneczne. Liści nie należy nabłyszczać.
Sposób uprawy. Przez wiosnę i lato podlewamy często, tak, aby ziemia była stale wilgotna. Ponadto roślinę należy często zamgławiać. W zimie wystarczy podlewać 1 raz w tygodniu. Roślina ma płaski system korzeniowy i dlatego doniczka powinna być niska i szeroka. Dobrze nadają się do tego celu zamiast klasycznych doniczek płaskie misy i żardyniery. W okresie wegetacji nawozimy raz na dwa tygodnie roztworem nawozów wieloskladnikowych (bez wapnia), a zimą przerywamy nawożenie. Przesadzamy corocznie, do większej doniczki. Na roślinach uprawianych w zbyt suchych pomieszczeniach mogą pojawić się czerwce, przędziorki czy wciornastki.
Rozmnażanie. Najłatwiej przez oddzielenie od macierzystej rośliny nowych, młodych pędów. Można też przez sadzonkowanie wczesną wiosną, ale trwa to dużo dłużej. Sadzonki ukorzeniają się najlepiej w ciepłym podłożu ok. 24 °C. Możliwe jest też rozmnażanie przez nasiona, ale trwa to najdłużej. Nasiona wysiewa się w mnożarce w temp. 27 °C. Z wykiełkowanych siewek należy wybrać najlepsze (są bardzo różnej jakości).

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2020-07-10] (ang.).
↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2009-03-22].
↑ Burkhard Bohne, Peter Dietze: Rośliny trujące: 170 gatunków roślin ozdobnych i dziko rosnących. Warszawa: Bellona, Spółka Akcyjna, 2008. ISBN 978-83-11-11088-5.

Bibliografia

Dawid Longman: Pielęgnowanie roślin pokojowych. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1997. ISBN 83-09-01559-3.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2020-07-10] (ang.).

[3] Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2009-03-22].

[4] Burkhard Bohne, Peter Dietze: Rośliny trujące: 170 gatunków roślin ozdobnych i dziko rosnących. Warszawa: Bellona, Spółka Akcyjna, 2008. ISBN 978-83-11-11088-5.

[1]

[2]

[3]

[4]