Aetomylaeus
Garman, 1908[1]
Ilustracja
A. bovinus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ryby chrzęstnoszkieletowe

Podgromada

spodouste

Infragromada

Euselachii

(bez rangi) płaszczki
Nadrząd

orleniokształtne

Rodzina

orleniowate

Rodzaj

Aetomylaeus

Typ nomenklatoryczny

Myliobatus maculatus Gray, 1834

Synonimy
Gatunki

11 gatunków (w tym 3 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Aetomylaeus – rodzaj ryb chrzęstnoszkieletowych z rodziny orleniowatych (Myliobatidae).

Rozmieszczenie geograficzne

Do rodzaju należą gatunki występujące w wodach oceanów – Atlantyckiego, Indyjskiego i Spokojnego[4][5].

Morfologia

Długość ciała do 240 cm; masa ciała (największa opublikowana) 116 kg[5].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1908 roku amerykański ichtiolog i herpetolog Samuel Garman w artykule poświęconym spodoustym i chimerom opublikowanym w czasopiśmie Bulletin of the Museum of Comparative Zoology at Harvard College[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) A. maculatus.

Etymologia

  • Myliobatis: gr. μυλη mulē ‘młyn, żarna’; βατoς batos lub βατις batis ‘płaska ryba, zwykle stosowana w odniesieniu do płaszczki lub rai’[6]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie): Myliobatis bovina Geoffroy St. Hilaire, 1817[4].
  • Aetomylaeus: zbitka wyrazowa nazw rodzajów: Aetobatus Blainville, 1816 (Aetobatidae) i Myliobatis Cuvier, 1816; łac. przyrostek -eus ‘odnoszący się do’[6].
  • Pteromylaeus: gr. πτερον pteron ‘skrzydło, wiosło’; rodzaj Aetomylaeus Garman, 1908[3][7]. Gatunek typowy (późniejsze oznaczenie): Myliobatis asperrimus Gilbert, 1898[8].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[4]:

  • Aetomylaeus asperrimus (Gilbert, 1898)
  • Aetomylaeus bovinus (Geoffroy St. Hilaire, 1817) – orleń afrykański[9]
  • Aetomylaeus caeruleofasciatus White, Last & Baje, 2015
  • Aetomylaeus maculatus (Gray, 1834)
  • Aetomylaeus milvus (Valenciennes, 1841)
  • Aetomylaeus niehofii (Bloch & Schneider, 1801)
  • Aetomylaeus vespertilio Bleeker, 1852)
  • Aetomylaeus wafickii Jabado, Ebert & Al Dhaheri, 2022

Opisano również gatunki wymarłe:

  • Aetomylaeus cojimarensis Iturralde-Vinent, Mora, Rojas & Gutierrez, 1998[10] (Ameryka Północna; miocen)
  • Aetomylaeus cubensis Iturralde-Vinent, Mora, Rojas & Gutierrez, 1998[11] (Ameryka Północna; miocen)
  • Aetomylaeus dixoni (Agassiz, 1843)[12]

Uwagi

  1. ↑ Młodszy homonim Myliobatis Cuvier, 1816.

Przypisy

  1. 1 2 S. Garman. New Plagiostomia and Chismopnea. „Bulletin of the Museum of Comparative Zoology at Harvard College”. 51 (9), s. 252, 1908. (ang.).
  2. ↑ É. Geoffroy Saint-Hilaire: Poissons du Nil, de la mer Rouge et de la Méditerranée. W: Description de l’Egypte ou recueil des observations et des recherches qui ont été faites en Égypte pendant l’expedition de l’Armée français, publié par les ordres de sa Majesté-L’Empereur Napoléon le Grand. Cz. 1: Histoire Naturelle. Paris: Imprimerie Impériale, 1817, s. ryc. 26. (fr.).
  3. 1 2 S. Garman. The Plagiostomia (sharks, skates, and rays). „Memoirs of the Museum of Comparative Zoölogy, at Harvard College”. 36, s. 437, 1913. (ang.).
  4. 1 2 3 Ron Fricke, William Neil Eschmeyer, Richard Van der Laan (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer's Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 2 kwietnia 2024 [dostęp 2024-04-20] (ang.).
  5. 1 2 R. Froese & D. Pauly: Aetomylaeus. FishBase (ver. (02/2024)). [dostęp 2024-04-20]. (ang.).
  6. 1 2 Ch. Scharpf: Family Myliobatidae Bonaparte 1835 (Eagle Rays). The ETYFish Project. [dostęp 2024-04-20]. (ang.).
  7. ↑ E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 211. (ang.).
  8. ↑ D.S. Jordan: The genera of fishes. Cz. 4: From 1881 to 1920, thirty-nine years, with the accepted type of each. A contribution to the stability of scientific nomenclature. Stanford: Leland Stanford Jr. University Publications, 1906, s. 548, seria: Leland Stanford Jr. University Publications, University Series Nr 43. (ang.).
  9. ↑ Josef Reichholf, Gunter Steinbach, Claus Militz: Wielka encyklopedia ryb : słodkowodne i morskie ryby Europy. Wiśniewolski Wiesław (tłum.). Warszawa: Muza, 1994. ISBN 83-7079-317-7.
  10. ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. cojimarensis.
  11. ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. cubensis.
  12. ↑ Pollerspöck i Straube 2023 ↓, s. dixoni.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.