| Aleksander Uljanow Александр Ульянов | |
| Biskup rżewski | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
30 stycznia 1951 |
| Biskup rżewski | |
| Okres sprawowania |
od 2011 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
1981 |
| Diakonat |
1981 |
| Prezbiterat |
1983 |
| Nominacja biskupia |
27 lipca 2011 |
| Chirotonia biskupia |
21 września 2011 |
| Data konsekracji |
21 września 2011 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||
| Miejsce | |||||||
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy |
Włodzimierz (Kotlarow), Warsonofiusz (Sudakow), Szymon (Iszunin), Prokl (Chazow), Wiktor (Olejnik), Manuel (Pawłow), Ambroży (Jermakow), Marcel (Wietrow), Sergiusz (Czaszyn), Nazariusz (Ławrinienko), Nikodem (Vulpe) | ||||||
| |||||||
Adrian, imię świeckie Aleksander Michajłowicz Uljanow (ur. 30 stycznia 1951 w Moskwie) – rosyjski biskup prawosławny.
Życiorys
W 1968 ukończył szkołę średnią, następnie do 1971 odbywał zasadniczą służbę wojskową. W latach 1972–1974 był psalmistą w cerkwi na moskiewskiej Tagance. Następnie od 1975 do 1979 pracował jako korektor w redakcji pisma Żurnał Moskowskoj Patriarchii i w trybie eksternistycznym uczył się w moskiewskim seminarium duchownym. W 1980 wstąpił jako posłusznik do monasteru Świętego Ducha w Wilnie i tam w roku następnym złożył wieczyste śluby mnisze przed biskupem wileńskim i litewskim Wiktorynem. W tym samym roku został wyświęcony na hierodiakona, zaś w 1983 – na hieromnicha. Rok później został proboszczem parafii Zwiastowania w Kownie i dziekanem dekanatu kowieńskiego. W 1986 otrzymał godność igumena, zaś w 1988 został mianowany namiestnikiem monasteru Świętego Ducha w Wilnie. Rok później w trybie zaocznym ukończył studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej.
W 1990, za zgodą arcybiskupa wileńskiego i litewskiego Chryzostoma, wyjechał z Wilna do Moskwy i przez trzy lata kierował pracami przy odbudowie cerkwi Świętych Borysa i Gleba w Moskwie-Dieguninie. Następnie w 1993 wszedł w skład duchowieństwa eparchii twerskiej. W 1994 otrzymał godność archimandryty. W eparchii twerskiej pełnił funkcje proboszcza soboru katedralnego w Twerze, kierownika oddziału pracy społecznej oraz dziekana monasterów. Wykładał również na katedrze teologii uniwersytetu w Twerze.
27 lipca 2011 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa bieżeckiego, wikariusza eparchii twerskiej i kaszyńskiej. Jego chirotonia biskupia odbyła się 21 września 2011 w soborze Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Petersburgu z udziałem patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Cyryla, metropolitów petersburskiego i ładoskiego Włodzimierza, sarańskiego i mordowskiego Warsonofiusza, arcybiskupów brukselskiego i całej Belgii Szymona, symbirskiego i mielekeskiego Prokla, twerskiego i kaszyńskiego Wiktora, pietrozawodzkiego i karelskiego Manuela, biskupów gatczyńskiego Ambrożego, peterhofskiego Marcelego, sołniecznogorskiego Sergiusza, wyborskiego Nazariusza oraz jedinieckiego i briczańskiego Nikodema[1].
W grudniu 2011 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego wyznaczył go na pierwszego ordynariusza nowo powołanej eparchii rżewskiej[2].