Adam Bandrowski
Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1881
Kraków

Data śmierci

15 kwietnia 1966

Dziedzina sztuki

malarstwo, rysunek

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej

Adam Bandrowski (ur. 11 stycznia 1881 w Krakowie[1], zm. 15 kwietnia 1966[2]) – polski pianista i malarz[3].

Życiorys

Ukończył studia na Politechnice, w zakresie budowy mostów i konstrukcji żelaznych oraz konserwatorium muzyczne[1]. W związku z kontuzją ręki, której nabawił się podczas I wojny światowej, porzucił muzykę na rzecz malarstwa. Po I wojnie światowej mieszkał w Warszawie, w 1938 zaś zamieszkał w Łodzi. Po II wojnie światowej należał do grupy „Artystów Niezależnych”. Uprawiał przede wszystkim malarstwo olejne i akwarelowe oraz rysunek. Początkowo malował portrety, z czasem tworząc również pejzaże oraz martwe natury. Uczestniczył w wystawach krajowych, a także indywidualnych: Zakopane (1912), Zachęta w Warszawie (1925, 1958). Jego dorobek artystyczny sprzed II wojny światowej zaginął podczas okupacji[1].

Należał do łódzkiego okręgu Związku Polskich Artystów Plastyków[4].

Życie prywatne

Był bratem śpiewaczki operowej – Ewy Bandrowskiej-Turskiej[3]. W Łodzi mieszkał przy ul. Bednarskiej 26[4].

Pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi[2].

Odznaczenia

Przypisy

  1. 1 2 3 Maria Grońska, Rysunki artystów polskich i obcych w Polsce działających od XVII do XX wieku: katalog wybranych zbiorów Biblioteki Narodowej do roku 1975, Państwowe Wyd. Nauk., 1991, s. 22, ISBN 978-83-01-07923-9 [dostęp 2023-09-02] (pol.).
  2. 1 2 3 nekrolog, „Dziennik Łódzki” (92), bc.wbp.lodz.pl, 19 kwietnia 1966 [dostęp 2023-09-02].
  3. 1 2 Encyklopedia popularna PWN, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1982, ISBN 978-83-01-01750-7 [dostęp 2023-09-02] (pol.).
  4. 1 2 Wojciech Źródlak, Za fasadami łódzkich kamienic i domów [online], 15 lutego 2021.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.