Automitrailleuse de Combat Renault modèle 1934
Ilustracja
Prototyp AMC 34 z ekwiwalentem masowym wieży
Dane podstawowe
Państwo

 Francja

Producent

Renault

Typ pojazdu

czołg lekki

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

3 osoby

Historia
Prototypy

12 października 1933

Produkcja

1935 – ?

Egzemplarze

12 sztuk

Dane techniczne
Silnik

silnik gaźnikowy, 8-cylindrowy Renault 32CV
o mocy 120 KM (88,3 kW)

Transmisja

mechaniczna

Poj. zb. paliwa

220

Pancerz

skręcany z płyt walcowanych i elementów odlewanych wieży
kadłub 10-20 mm, wieża do 25 mm

Długość

3980 mm

Szerokość

2070 mm

Wysokość

2100 mm

Prześwit

35 cm

Masa

bojowa: 10 800 kg

Moc jedn.

11,1 KM/t

Nacisk jedn.

2,56 kg/cm²

Osiągi
Prędkość

40 km/h

Zasięg pojazdu

200

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

bez przygotowania: 100 cm

Rowy (szer.)

120 cm

Ściany (wys.)

cm

Dane operacyjne
Uzbrojenie
armata przeciwpancerna 25 mm SA RF lub armata 47 mm SA 34
1 karabin maszynowy Châtellerault Mle 31 kal. 7,5 mm
Użytkownicy
Francja

AMC 1934 – francuski czołg lekki kawalerii Automitrailleuses de Combat Renault Mle.1934 z okresu II wojny światowej. Znany też pod oznaczeniem AMC-34 lub AMC 34.

Historia

Czołg ten powstał w oparciu o wytyczne określone we Francji w 1931 r. dla czołgów, które miały stanowić pancerne wsparcie zmechanizowanych jednostek kawalerii. Ostatecznie wymagania taktyczno-techniczne określono i przyjęto do realizacji 9 grudnia 1932 r.

Prototyp pojazdu Renault YR (oznaczenie fabryczne) został dostarczony do prób Komisji Konsultacyjnej Uzbrojenia (Commission de Vincennes) 12 października 1933 r. Prototyp w części bazował na rozwiązaniach przyjętych w czołgu rozpoznawczym kawalerii AMR-33. Pojazd nie był wyposażony w wieżę, której wyboru miano dokonać później. Posiadał jedynie atrapę masową wieży. Próby zakończono 2 listopada 1933 r. po przejechaniu przez czołg 799,5 km. W trakcie prób wykryto usterki m.in. przegrzewanie silnika przy zwiększonej prędkości, zbyt duże zużycie paliwa, co ograniczało założony zasięg. Pojazd miał też problemy z jazdą w terenie. Mimo problemów AMC-34 został 23 listopada 1933 r. zaakceptowany przez Commission de Vincennes, przy czym zalecono dokonanie modyfikacji mających na celu wyeliminowanie zauważonych w trakcie badań problemów. Dodatkowo wymieniono rozrusznik zewnętrzny na wewnętrzny oraz usprawniono układ wydechowy wraz z jego opancerzeniem. Następnie pojazd przechodził w 1934 r. próby w ośrodku kawalerii w Mourmelon, gdzie zaobserwowano podobne problemy, jak wcześniej.

Produkcja

Mimo problemów w obliczu braku perspektywy innych pojazdów, które mogłyby wejść na uzbrojenie kawalerii, Dowództwo Kawalerii złożyło 9 marca 1934 r. pierwsze zamówienie na 12 czołgów. Pierwszy pojazd został dostarczony 17 października 1935 r. Produkcja pojazdów przebiegała bardzo powoli. Przyczyniły się do tego prace nad nowym pojazdem klasy AMC - Automitrailleuses de Combat (późniejszy AMC-35) oraz Renault ZM (późniejszy Renault R-35) oraz traktowanie przez wojsko czołgu AMC-34, jako rozwiązania tymczasowego i przejściowego. Seryjne pojazdy były dostarczane bez wież, które zamontowano na czołgach prawdopodobnie na przełomie roku 1936 i 1937. Ostatecznie seryjne pojazdy zostały wyposażone w dwa rodzaje wież konstrukcji zakładów Puteaux (APX – Ateliers de Puteaux): APX-1, stosowaną też na czołgach D2 i B1, oraz APX-2. Jeden pojazd, być może zmodyfikowany prototyp uzbrojono w wieżę z czołgu Renault FT z armatą SA 18 kalibru 37 mm. Wieża APX-1 była wieżą jednoosobową, uzbrojoną w armatę 47 mm SA 34 i karabin Reibel Mle.31 (MAC 31). Wieża APX-2 była dwuosobowa i była uzbrojona armatę 25 mm SA RF (Région Fortifée) i karabin Reibel Mle.31 (MAC 31). Wszystkie 12 czołgów czołgów w roku 1937 lub 1938 zostało wysłanych do Afryki Północnej, gdzie zostały przydzielone do 1er i 5er RCA (Regiment Chasseurs d’Afrique) – pułków strzelców afrykańskich.

Bibliografia

  • Żurkowski Paweł ''Automitrailleuses de Combat Renault Mle.1934 i Mle.1935 czyli francuskie czołgi lekkie kawalerii, których nie było cz.I, Nowa Technika Wojskowa Nr 1/2006
  • Georges E. Mazy, 2008, "Les Autos Blindés Lourds du Corps de Cavalerie Belge 1940", Histoire de Guerre, Blindés & Matériel, N° 84, s.19

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.