7 Samodzielny Batalion Inżynieryjno-Budowlany – były samodzielny batalion inżynieryjno-budowlany Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSW (JW 1917), który stacjonował w Warszawie przy ul. Kocjana 3. Do zadań batalionu należało ogólnowojskowe szkolenie żołnierzy i budowa obiektów dla potrzeb NJW MSW oraz obiektów specjalnych na rzecz resortu MSW. W latach 1970–1989 batalion prowadził roboty budowlane z zakresu budownictwa wojskowego i obronnego, a także na rzecz gospodarki narodowej.

7 Samodzielny Batalion Inżynieryjno-Budowlany
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1970

Rozformowanie

1989

Dowódcy
Pierwszy

płk Mikołaj Serafińczyk

Ostatni

płk dypl Wojciech Dziamski

Organizacja
Numer

JW 1917

Dyslokacja

Bemowo

Rodzaj sił zbrojnych

lądowe

Rodzaj wojsk

Inżynieryjno-budowlane

Podległość

Nadwiślańskie Jednostki Wojskowe

Historia

Budynek sztabowy b. NJW MSW

Reorganizacja NB MSW im. Czwartaków AL prowadzona przez MSW od 1965 roku, rozbudowa i przydzielanie nowych zadań wymagających zwiększenia stanu osobowego Brygady, a tym samym i zaplecza szkoleniowo-socjalnego, było powodem utworzenia jednostki inżynieryjno-budowlanej. Wobec wzrostu zapotrzebowania na wykonawstwo zadań budowlanych w 1970 r. na podstawie rozkazu nr 0245 dowódcy Nadwiślańskiej Brygady MSW im. Czwartaków AL z dnia 18.04.1970 r. na bazie istniejącej kompanii remontowo-budowlanej, sformowany został batalion inżynieryjno-budowlany (JW 1917), podległy dowódcy JW 1914, Warszawa ul. Podchorążych 38. Kolejnym rozkazem nr 0324 dowódcy Nadwiślańskiej Brygady MSW im. Czwartaków AL z dnia 31.10.1970 r. uchylono podporządkowanie batalionu dowódcy JW 1914 i przekształcono go z dniem 1.12.1970 r. w Samodzielny Batalion Inżynieryjno-Budowlany, podległy bezpośrednio pod dowódcę Nadwiślańskiej Brygady MSW im. Czwartaków AL[1].

Koszary murowane, poligon Raducz

Do roku 1974 jednostka stacjonowała w Warszawie na ul. Podchorążych 38, w tym samym roku przeniosła się do nowego kompleksu koszarowego wybudowanego przez batalion w Warszawie, w dzielnicy Bemowo, na ul. Kocjana 3[1].

Po rozbudowie Nadwiślańskiej Brygady MSW im. Czwartaków AL i powołaniu w 1974 r. Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSW[2] rozkazem dowódcy Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSW nr 0315 z dnia 1.12.1974 r. jednostkę przemianowano na 7 Samodzielny Batalion Inżynieryjno-Budowlany[1][3]

Żołnierze batalionu byli szkoleni w specjalistycznych pracach inżynieryjno-budowlanych i saperskich. Budowali obiekty dla potrzeb NJW MSW, resortu MSW i gospodarki narodowej. W czasie służby wojskowej organizowano dla żołnierzy dodatkowo kursy na murarzy, cieśli, ślusarzy i w wielu innych specjalnościach potrzebnych na budowach. Żołnierze, po ukończonym kursie, dostawali dyplomy rzemieślnicze wykwalifikowanych pracowników budowlanych[4].

Przykładowe obiekty[1]

  • kompleks koszarowy – koszary własne oraz 103 pułku lotniczego na Bemowie ul. Kocjana 3 (1972–1974);
  • blok szkoleniowo-sztabowy Dowództwa Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSW na ul. Podchorążych 38 w Warszawie;
  • bazę szkoleniową poligonu i magazyny kwatermistrzowskie w Warszawie na Siekierkach;
  • obiekt o specjalnym przeznaczeniu na półwyspie helskim, na obszarze przylegającym do Juraty, Ośrodek Wypoczynkowy Urzędu Rady Ministrów „Mewa” (obecnie rezydencja Prezydenta RP)[5];
  • obiekty szkoleniowe i socjalne na poligonie w Raduczu, m.in. strzelnicę, bursę oficerską, stołówkę z kuchnią, kotłownię centralnego ogrzewania, łaźnię, 3 murowane budynki koszarowe oraz szereg urządzeń sanitarno-kanalizacyjnych;
  • budynek szkolno-koszarowy dla Podoficerskiej Szkoły Piechoty - Warszawa ul. Podchorążych 38;
  • centralny magazyn zaopatrzenia – Warszawa ul. Podchorążych 38;
  • kompleks obiektów specjalnych MSW – tajny szkoleniowy ośrodek wywiadu, (JW 2669), w Starych Kiejkutach[4]; obiekty posiadały własną studnię głębinową, własny system kanalizacyjny, przeciwatomowy schron podziemny, gdzie można było, nie wychodząc na powierzchnię, przeżyć kilka miesięcy, nadawczo-odbiorczą stację radiową, kryty basen kąpielowy, salę gimnastyczną i stołówkę-restaurację[4];
  • obiekt specjalny URM w lasach spalskich, tzw. Willa Gierka (1972–1973)[6];
  • zespół basenów kąpielowych klubu Gwardia Warszawa;
  • udział w budowie Centrum Zdrowia Dziecka, Warszawa–Międzylesie;
  • osiedle „Chełmska”, Warszawa[7] – budynki mieszkalne dla kadry NJW MSW i pracowników MSW.

Po decyzji MSW z maja 1989 roku o reorganizacji NJW MSW 7 Samodzielny Batalion Inżynieryjno-Budowlany został rozformowany ostatecznie 31 grudnia 1989 roku[1][3].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 Inwentarz archiwalny (ipn.gov.pl) IPN BU 01014/18 Dowództwo Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSW w Warszawie 1974-Tytuł: Zarys historii Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych MSW
  2. ↑ Informator o zasobie archiwalnym Instytutu Pamięci Narodowej. Jerzy Bednarek, Rafał Leśkiewicz (red.). Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej, 2009, s. 42. ISBN 978-83-7629-068-3. Cytat: Po likwidacji KBW w gestii ministra spraw wewnętrznych pozostawała Nadwiślańska Brygada MSW im. Czwartaków AL (w korespondencji jawnej określana jako Nadwiślańska Jednostka MSW), zorganizowana Zarządzeniem Nr 0103 Ministra Spraw Wewnętrznych z 1 października 1965 r. W wyniku rozbudowy wojsk podległych ministrowi spraw wewnętrznych 1 września 1974 r. Nadwiślańską Brygadę MSW przekształcono w Nadwiślańskie Jednostki Wojskowe MSW.
  3. 1 2 Patryk Pleskot, Bezpieczeństwo w czasach transformacji. Sprawozdania stanu zabezpieczenia Nadwiślańskich Jednostek Wojskowych z lat 1989–1990 [w:] Bezpieczeństwo Europy, bezpieczeństwo Polski, t. 4: , Lublin 2017, s. 293 – Istnienie jednostki na Bemowie [online] [dostęp 2023-03-03].
  4. 1 2 3 Piotr Pytlakowski, Szkoła szpiegów z czasów PRL [online], polityka.pl, 2014 [dostęp 2023-03-01] (pol.).
  5. ↑ Rezydencja Prezydenta RP w Juracie, bez tajemnic. | TwojaJurata.pl - Apartamenty wakacyjne [online], 24 września 2020 [dostęp 2023-02-28] (pol.).
  6. ↑ Redakcja, Edward Gierek z rodziną w słynnej willi w Konewce koło Spały [UNIKATOWE ZDJĘCIA] [online], Tomaszów Mazowiecki Nasze Miasto, 27 listopada 2021 [dostęp 2023-02-28] (pol.).
  7. ↑ Zarząd Zasobów Mieszkaniowych MSWiA, 00-725 Warszawa ul. Chełmska 8A. Za pośrednictwem poczty elektronicznej na adres: zzm@zzm.mswia.gov.pl

Bibliografia

  • F. Kaczmarski, S. Soroka, Wojska Inżynieryjne LWP 1945-1979, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1982.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.